تفاوت بیت کوین و نئو

تفاوت بیت کوین و ترون در چیست؟ مقایسه دو بلاک چین محبوب بازار

شاید وقتی ساتوشی ناکاموتو (خالق بیت‌ کوین) در سال ۲۰۰۸ وایت پیپر بیت‌ کوین را برای عده‌ای محدود فرستاد؛ هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که روزی این‌همه ارز دیجیتال متنوع و بلاک‌ چین‌های مختلف داشته باشیم.

بیت‌ کوین مشهورترین ارز دیجیتال، با هدف حذف سلطه قدرت‌های متمرکز (مثل بانک‌ها و حکومت‌ها) در تراکنش‌های مالی راه‌اندازی شد. چند سال طول کشید تا این رمز ارز در بین مردم شناخته و پذیرفته شود؛ تا آن‌ زمان، ارزهای دیجیتال گوناگونی تفاوت بیت کوین و نئو با انگیزه رقابت با بیت‌ کوین ظاهر شدند. مقاله جامع «بیت کوین چیست؟» اطلاعات کاملی از تاریخچه و اهداف بیت کوین ارائه می‌کند.

ارز دیجیتال ترون یکی از همین رمزارزها بود. ترون در سال ۲۰۱۷ ایجاد شد و هدفش را آسان کردن و حذف واسطه‌ها جهت کسب درآمد برای تولیدکنندگان محتوا اعلام کرد. ترون به‌عنوان رمزارز پرداختنی در بسیاری از بازی‌های اینترنتی محسوب می‌شود.

با ترون استفاده‌کنندگان محتوا می‌توانند به محتوای محبوب خود پاداش دهند. چنین پاداش‌هایی معمولا شامل مقادیر خُرد می‌شود. در نتیجه منطقی نیست مبلغ زیادی برای کارمزد تراکنش آنها صرف شود.

ترون دقیقا مناسب این کار بود؛ کارمزد تراکنش بسیار پایینی داشت، تراکنش‌ها را خیلی سریع انجام می‌داد و مثل بیت‌ کوین وابسته به شبکه‌ای غیرمتمرکز بود. این ویژگی‌ها آن را به یک ارز محبوب برای پرداخت‌های مالی تبدیل کرد.

چرا باید با تفاوت بیت کوین و ترون آشنا باشیم؟

ارزهای دیجیتال مختلفی در مارکت کریپتوکارنسی‌ها وجود دارد. تعداد ارزهای دیجیتال، امروز که این مقاله را می‌نویسم، به بالای ۲۰ هزار کوین و توکن رسیده است. بسیاری از این رمزارزها با اهداف گوناگون و عملکردی متفاوت به وجود آمده‌اند.

برای ما که در این بازار فعال هستیم یا قصد شناخت بیشتر آن را داریم، مهم است که از ویژگی‌های متفاوت ارزهای دیجیتال آگاه باشیم؛ مخصوصا ارزهای برتر که در معاملات بیشتری هم ترید می‌شوند. این کمک می‌کند تا بتوانیم سنجیده‌تر از هرکدام استفاده کنیم یا حتی تحلیل هوشمندانه‌تری هم نسبت به آنها داشته باشیم.

در بخش‌های بعدی این مقاله، درباره تفاوت بیت‌ کوین و ترون از نظر شرایط بنیادی، عملکرد شبکه بلاک‌ چین، وضعیت بازار و اخبار مربوط به آنها شناخت پیدا تفاوت بیت کوین و نئو می‌کنیم. اگر در ادامه مقاله کلمه‌ای بود که خیلی با مفهوم آن آشنایی نداشتید، نگران نباشید؛ چون در مورد آن توضیحی کوتاه و مفید خواهم داد. پس با من همراه باشید.

نگاهی کوتاه به تاریخچه و شرایط بنیادی بیت‌ کوین و ترون

تحلیل بنیادی یعنی یک دارایی را بررسی کنیم تا بهتر بسنجیم که بنیاد و ریشه‌های آن تا چه اندازه محکم و پابرجا هستند. تحلیل بنیادی بیت‌ کوین و ترون شامل بررسی موارد مختلفی می‌شود. در این بخش به سراغ بررسی دو عامل مهم یعنی بنیان‌گذاران و وضعیت وایت پیپر این دو ارز دیجیتال خواهیم رفت.

بنیان‌گذاران اصلی بیت‌ کوین و ترون

ساتوشی ناکاموتو نام شخص ناشناسی بود که ارز دیجیتال بیت‌ کوین را پایه گذاشت و به ما معرفی کرد. بلاک‌‌ چین بیت‌ کوین در سال ۲۰۰۹ شروع به کار کرد، اما هنوز هم هیچ اطلاعاتی از هویت اصلی ساتوشی نداریم؛ حتی نمی‌دانیم که Satoshi Nakamoto واقعا نام یک شخص است یا نام یک گروه و سازمان مخفی.

به‌هرحال عملکرد ساتوشی، با هویت و ذات بیت‌ کوین هم‌خوانی دارد. یک خالق ناشناس که قرار نیست با شهرت یا قدرت خود تاثیری بر محبوبیت بیت‌ کوین بگذارد. بیت‌ کوین اما طوری برنامه‌نویسی شده بود که راه خودش را برود. مردم تشخیص دادند که این دارایی ارزشمند است پس روی آن سرمایه‌گذاری کردند.

مالک اصلی ارز دیجیتال ترون (TRX) جاستین سان است که اصالتی چینی دارد. جاستین سان قبل از خلق ترون، تجربه کار در حوزه ارزهای دیجیتال و بلاک‌ چین را داشت. او کار در شرکت ریپل لبز (Ripple Labs) را به‌عنوان مشاور ارشد در سابقه خود دارد.

جاستین سان برای معرفی هرچه بیشتر ارز ترون، سرمایه‌گذاری زیادی روی تبلیغات کرد. با سرچ نام justin sun در اینترنت، می‌توانید تصاویر زیادی از او را به همراه افراد مشهور ببینید. حتی در سال ۲۰۱۹، با پرداخت مبلغی نزدیک به ۴.۵ میلیون دلار در یک ضیافت به همراه وارن بافت (سرمایه‌گذار معروف سهام و منتقد سرسخت ارزهای دیجیتال) شرکت کرد.

جاستین سان با چنین روش‌هایی خیلی زود تبدیل به یک چهره معروف در حوزه ارزهای دیجیتال شد؛ او همچنین اقداماتی داشت که باعث بدبینی بخشی از افراد جامعه نسبت به او می‌شد. یکی از این موارد بعضی ادعاهای او درمورد ترون و شبکه آن بود که بیش‌تر جاه‌طلبانه و غیرمنطقی به نظر می‌رسید.

نهایتا جاستین سان در اواخر سال ۲۰۲۱، از سمت خود به‌عنوان مدیرعامل بنیاد ترون کناره گرفت. طبق چیزی که اعلام شده، او این کار را در جهت منافع کاربران شبکه و غیرمتمرکز شدن بیشتر شبکه آن می‌دانست.

وضعیت وایت پیپر

وایت پیپر (White Paper) همان مقاله‌ای است که شامل معرفی، دستورالعمل‌ها و برنامه آینده یک ارز دیجیتال می‌شود. هر ارز دیجیتال جدیدی برای جذب بهتر افراد چنین سندی را منتشر می‌کند.

وایت پیپر بیت‌ کوین در سال ۲۰۰۸، یک سال قبل از شروع به کار آن منتشر شد. این وایت پیپر با اینکه در نوع خودش اولین بود، توضیح جامعی در مورد وضعیت شبکه، الگوریتم اجماع، انجام تراکنش‌ها و … ارائه کرد.

در مقابل وایت پیپر ترون هرچند شامل اطلاعات زیادی بود و به نظر می‌رسید که سند قابل اتکایی باشد، اما کمی بعد از انتشار این وایت پیپر، زمزمه‌هایی در مورد کپی‌برداری‌هایی که در آن از وایت پیپر سایر ارزها صورت گرفته بود، به جریان افتاد.

تفاوت شبکه ترون با بلاک‌ چین بیت‌ کوین چیست؟

در مقایسه ارزهای دیجیتال حتما باید به تفاوت‌های ساختاری بلاک‌ چین‌ها هم توجه کنیم. ابن مسئله یکی از موارد مهمی است که در جلب نظر کاربران نسبت به آن شبکه نقش موثری ایفا می‌کند.

بلاک‌ چین ترون هوشمندتر از شبکه بیت‌ کوین

بیت‌ کوین نسل اول بلاک‌ چین‌ها بود. نسل اول بلاک‌ چین‌ها به ما اجازه واریز و دریافت پول دیجیتال را به‌صورت غیرمتمرکز می‌داد. بعدتر اعضای جامعه کریپتوکارنسی تصمیم گرفتند که از این سیستم غیر متمرکز در برآورده کردن تفاوت بیت کوین و نئو نیازهای پیچیده‌تر هم کمک بگیرند؛در نتیجه بلاک‌ چین‌های نسل دو پدید آمدند.

بلاک‌ چین‌های نسل دوم علاوه بر کاری که نسل قبل‌ترشان انجام می‌داد؛ بستر مناسبی برای اجرای قراردادهای هوشمند هم بودند. کاربران می‌توانند برنامه‌های دلخواه خود را بر بستر این شبکه‌ها بسازند. شبکه ترون یکی از بلاک‌ چین‌های نسل دوم محسوب می‌شود. این ویژگی به محبوبیت و شکوفایی سریع ارز دیجیتال ترون کمک زیادی کرد. به طور کلی ساختار این شبکه تا حد زیادی متفاوت از بلاک چین بیت کوین است.

تفاوت کارمزد در بلاک‌ چین ترون تفاوت بیت کوین و نئو و BTC

کارمزد بیت‌ کوین تحت تاثیر تعداد تراکنش‌ها و سختی شبکه آن است و مقدار ثابتی ندارد؛ گاهی اوقات کارمزد به‌قدری بالا می‌رود که بیشترِ دارایی جابه‌جا‌شده، به‌عنوان کارمزد کسر می‌شود. در چنین زمان‌هایی انتقال این ارز دیجیتال آن هم با مقادیر نسبتا کم، هیچ توجیه منطقی ندارد.

اما کارمزد شبکه ترون بسیار ناچیز و در حد صفر است. پس حتی برای انجام کم‌ارزش‌ترین تراکنش‌ها هم (حداقل از نظر کارمزد تراکنش) می‌تواند گزینه مناسبی باشد.

سرعت انجام تراکنش‌ها

در زمان نوشتن این مقاله، هر تراکنش بیت‌ کوین حداقل یک ساعت و تراکنش ترون نیز معمولا ظرف چند ثانیه انجام و در شبکه ثبت می‌شود.

تاثیر بر روی محیط زیست

بلاک‌ چین بیت‌ کوین از الگوریتم اجماع اثبات کار (POW) برای ثبت اطلاعات استفاده می‌کند. این سیستم نیاز به انرژی زیادی دارد، به همین علت است که ماینرهای بیت‌ کوین برق زیادی مصرف می‌کنند.

برای تولید این برق معمولا از منابع طبیعی کشورها استفاده می‌شود؛ به‌اضافه، فعالیت ماینرهایی که ۲۴ ساعت در شبانه‌روز روشن هستند، گرمای زیادی تولید می‌کند. این موارد تاثیر زیان‌آوری روی محیط زیست می‌گذارد.

الگوریتم اجماعی که بلاک چین ترون استفاده می‌کند از نوع اثبات سهام (POS) است. این روش انرژی زیادی مصرف نمی‌کند و برای محیط زیست مناسب‌تر است.

مقایسه ترون و بیت‌ کوین از نظر وضعیت بازار

در این بخش دو رمزارز BTC و TRX را از نظر شاخص‌های مارکت و قیمت بررسی می‌کنیم. شما در هر زمان با مراجعه به صفحه مخصوصِ هر ارز دیجیتال در سایت کوین مارکت کپ، می‌توانید از تغییرات این شاخص‌ها باخبر شوید.

وضعیت مارکت کپ

مارکت کپ (Market Cap) همان حجم بازار یک ارز دیجیتال است. مارکت تفاوت بیت کوین و نئو کپ به ما نشان می‌دهد که چه مقدار ارزش بر روی یک ارز دیجیتال سرمایه‌گذاری شده است. مقدار این ارزش معمولا با دلار بیان می‌شود.

هرچند حجم مارکت کپ یک ارز دیجیتال دائما در حال تغییر است، اما برای یک مقایسه ساده، بد نیست بدانید که در زمان نوشتن این مقاله، حجم بازار بیت‌ کوین نزدیک به ۴۰۰ میلیارد دلار و مارکت کپ ترون تقریبا ۶ میلیارد دلار است.

معمولا هرچه ارزش بازار یک ارز دیجیتال بیشتر باشد، قدرت آن ارز و اعتماد کاربران جامعه به آن نیز بیشتر است.

حجم معاملات ۲۴ ساعته

حجم معاملات (Trading Volume) نشانگر این است که در ۲۴ ساعت گذشته چه مقدار از آن ارز دیجیتال خرید و فروش شده است. بالا بودن حجم معاملات یک ارز، نشانه نقدشوندگی بیشتر آن است؛ یعنی خرید و فروش آن راحت و سریع صورت می‌گیرد.

در عوض در ارزهایی که حجم معاملات پایینی دارند، ممکن است سفارش خرید یا فروش را با قیمتی مناسب ثبت کنید، اما شخص دیگری نخواهد که آن ارز دیجیتال را از شما بخرد با به شما بفروشد.

مقدار این شاخص هم مانند ارزش بازار مدام تغییر می‌کند، اما به‌صورت کلی بیت‌ کوین بیشترین حجم معاملات را در بین ارزهای دیجیتال دارد. در حال حاضر حجم معاملات ۲۴ ساعتِ گذشته، برای BTC بالای ۲۳ میلیارد دلار و برای ترون حدود ۶۰۰ میلیون دلار است.

نرخ بازگشت سرمایه ROI

نرخ بازگشت سرمایه (Return on Investment) که با درصد بیان می‌شود، میزان سود یک سرمایه‌گذاری اولیه را نشان می‌دهد. در ارزهای دیجیتال این نرخ به‌صورت درصدِ تغییر ارزش یک دارایی نسبت به اولین قیمت آن محاسبه می‌شود.

هم‌اکنون میزان این نرخ در BTC بیش از ۱۴,۰۰۰٪ و در ترون حدود ۳۰۰۰٪ است. یکی از ارکان محاسبه این نرخ، قیمت فعلی دارایی است، پس این درصد نیز با تغییر قیمت ارز دیجیتال، تغییر خواهد کرد.

نتیجه‌گیری مقایسه ارز دیجیتال ترون با بیت‌ کوین

در این مقاله سعی شد تا درباره تفاوت بین دو ارز محبوب بیت‌ کوین و ترون صحبت کنیم. هر دو ارز نقاط قوت و ضعف خود را دارند و ما هستیم که باتوجه‌به هدفِ استفاده، باید گزینه مناسب‌تر را انتخاب کنیم.

دید و تحلیل شما نسبت به این دو ارز چیست؟ اگر موارد و نکات دیگری هست که دوست دارید تفاوت این دو ارز دیجیتال را از آن نقطه‌نظر هم بدانید، حتما در بخش کامنت‌های این مقاله آن را مطرح بفرمایید.

تفاوت کوین و توکن چیست؟ | آشنایی با مزایای توکن

شاید برای بارها از خود پرسیده باشید که تفاوت کوین و توکن چیست و هر یک از آنها چه کاربردها و مزایایی دارند؟ ما در این پست قصد داریم تا در مورد این دو واژه بیشتر صحبت کنیم و به ویژگی‌هایی که هر یک می‌توانند داشته باشند اشاره نماییم.

البته علاوه بر تفاوت این دو، یک سوال مهم دیگر هم وجود دارد که بهتر است پاسخ آن را بدانید، آن هم انواع توکن و کاربرد هر یک است که در حال حاضر در دنیای دیجیتال وجود دارند. به طور حتم در بخش‌های میانی متن نکات بسیار جالبی را خواهید خواند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

امروزه بسیاری از مردم که به تازگی وارد بازار ارزهای دیجیتال می‌شوند کمی دچار سردرگمی هستند و از خود می‌پرسند که تفاوت بین کوین و توکن چیست و آیا این دو یکسان هستند و یا تفاوت‌های اساسی دارند؟

اگرچه هر دوی آنها را میتوان جزو دارایی‌های دیجیتال دسته بندی کرد، اما مهم است بدانید که هر یک با دیگری تفاوت‌های مهمی در کاربردهای خود دارند. با ما همراه باشید تا از سردرگمی درآیید.

کوین چیست؟

به یک ارز دیجیتال که متعلق به یک بلاک چین خاص است کوین گفته می‌شود. مثال‌هایی از کوین را میتوان بیت کوین, لایت کوین, اتریوم و زی‌کش یا ارزهای مشابه دانست که هر یک مختص به یک بلاک چین هستند. بگذارید این مطلب را کمی واضح تر بیان کنیم:

• بیت کوین تنها در شبکه بلاک چین بیت کوین کار میکند.
• اتر تنها در بلاک چین اتریوم کار میکند.
• نئو تنها در بلاک چین نئو کار میکند.
• مانند بیت کوین، اتر و نئو که در بالا ذکر شد هر ارز دیجیتال دیگر که کوین باشد تنها در بلاک چین اختصاصی خود کار می‌کند.

از کوین چگونه استفاده کنیم؟

کوین‌ها را مانند همه پول‌های واقعی که در طول زندگی استفاده می‌کنیم می‌توانیم مورد استفاده قرار دهیم.

شما می‌توانید به عنوان مثال بیت کوین یا لایت کوین و کوین‌هایی مانند مونرو را در کیف پول خود ذخیره کنید و مورد استفاده قرار دهید. این ارزهای دیجیتال یا کوین‌ها در واقع کاربرد دیگری به جز استفاده به عنوان پول ندارند و تنها در شبکه اختصاصی خود به کار می‌روند.

اجازه بدهید واضح تر بگوییم. کاربردهای کوین به شرح زیر است:

• برای انتقال پول
• برای ذخیره دارایی در کیف پول مانند ذخیره طلا یا سایر ارزهای واقعی در گاو صندوق
• برای پرداخت در قبال خدمات و کالاهای خریداری شده

به عنوان مثال شما می توانید از بیت کوین برای:

• خرید کالا استفاده کنید.
• آن را در کیف پول خود مانند حساب بانکی ذخیره کنید.
• از آن برای ارزش گذاری کالاها استفاده نمایید.

قبل از توضیح در مورد توکن‌ها لازم به ذکر است که بیت کوین و لایت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال که ماهیتا فقط پول هستند را نمیتوان برای کاربردهای زیادی استفاده نمود.

کاربردهای کوین در بلاک چین‌های جدید

تعدادی از کوین‌ها مانند اتریوم و نئو یا دش را میتوان برای کاربردهای بیشتری در مقایسه با بیت کوین مورد استفاده قرار داد. برای همین اتریوم یا نئو و دش تنها پول نیستند. کاربرد هر یک از این ارزها در زیر لیست شده اند:

1. اتر یا اتریوم برای انجام مبادلات در شبکه اتریوم لازم است. توکن‌های جدید می‌توانند بر مبنای اتریوم ساخته شوند. پس از ایجاد توکن برای ارسال آن باز هم به اتر نیاز است. از اتر برای پرداخت هزینه ماینینگ استفاده می‌شود.
2. نئو را میتوان به عنوان سهام در کیف پول خود سپرده گذاری و از آن سود بدست آورد. بخشی از نئو که با نام گس یا gas شناخته میشود در واقع سود استفاده از نئو به عنوان سهام است. توکن‌ها می‌توانند بر پایه نئو مانند آنچه در مورد اتر گفته شد ساخته شوند. در زمان ارسال یک توکن در شبکه نئو شما نیاز به ارز دیجیتال نئو برای ارسال خواهید داشت. البته در این زمان از gas برای پرداخت کارمزد ارسال توکن استفاده میشود که در واقع gas بخشی از نئو است. اتر هم کاملا به همین صورت عمل می کند.
3. دش توسط کاربران برای دادن رای در زمان تصمیم گیری‌های مهم در شبکه دش استفاده میشود. برای مثال اگر ایده‌ای در مورد ارتقای شبکه وجود داشته باشد با داشتن ارز دیجیتال دش به اندازه کافی خواهید توانست موفق به تصویب تغییر در شبکه شوید. برای همین دارندگان این ارز دیجیتال در شبکه بلاک چین آن توان تغییر و ارتقای شبکه دش را خواهند داشت.

مثال‌هایی از کوین

در این بخش قبل از این که به طور کامل بگوییم فرق بین کوین و توکن چیست بهتر است مثال‌هایی از کوین را که امروزه در دنیای دیجیتالی تفاوت بیت کوین و نئو دست به دست می شوند را ذکر کنیم.

در زمان نوشتن این مقاله در بازار ارزهای دیجیتال بیش از ۹۰۰ کوین وجود دارد. البته باید بدانید که همه کوین‌ها بخش بزرگی از بازار ارزهای دیجیتال را در اختیار ندارند.

ما همه آنها را برای شما لیست نخواهیم کرد. خودتان با نگاهی به حجمی از بازار که هر یک از این کوین‌ها در اختیار دارند به اهمیت آن‌ها پی خواهید برد.

شما می‌توانید سرمایه بازار هر ارز دیجیتال را در کوین مارکت کپ (coinmarketcap) ببینید. تعدادی از آنها عبارت هستند از: نئو, استلار, کاردانو, ریپل, اتر, بیت کوین کش, بیت کوین, لایت کوین و…

توکن چیست؟

بسیاری از مردم به توکن, کوین می‌گویند اما این درست نیست. یک تفاوت در کوین و توکن وجود دارد که بسیار بزرگ است.

توکن بر روی بلاک چین‌های موجود ساخته میشود (که این شبکه بلاک چین متعلق به یک کوین است). در حقیقت به دلیل ایجاد و توسعه قراردادهای هوشمند بیشتر پلتفرم‌ها مانند شبکه اتریوم می‌توانند در خود تعداد زیادی توکن داشته باشند.

جالب است بدانید که به همه توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می‌شوند توکن ERC20 گفته میشود. البته توکن‌های دیگری هم در بلاک چین کوین‌های دیگر مانند نئو, لیسک, ویوز, استارتیس و … وجود دارند که دارای نام های مختص به خود هستند.

شبکه بلاک چین ارز دیجیتال نئو از توکن های نئو ۵ یا NEO-5 استفاده می‌کند و هر کسی خواهد توانست توکن مختص خود را در این پلتفرم ها با استفاده از قراردادهای هوشمند داشته باشد.

توکن‌ها چگونه ایجاد می‌شوند؟

برای ایجاد توکن نیاز به کمی توان تکنولوژیکی خواهد بود. با دارا بودن توان و تجربه کافی در برنامه نویسی, زمان بسیار زیادی برای خلق یک توکن نیاز نخواهد بود.

البته برای ایجاد یک توکن بر بستر بلاک چین موجود نیاز به استفاده از چند کوین مختص به آن شبکه خواهید داشت. برای مثال اگر شما بخواهید یک توکن ERC20 جدید بر روی شبکه اتریوم ایجاد کنید علاوه بر دارا بودن توان برنامه نویسی باید چند اتر را نیز برای ایجاد آن در شبکه بلاک چین اتریوم هزینه کنید.

این اترها برای تایید توکن ایجاد شده توسط تائید کنندگان در شبکه اتریوم نیاز خواهند بود. لازم است توجه داشته باشید که برای مبادله توکن ایجاد شده هم نیاز به پرداخت کارمزد در شبکه اتریوم و یا شبکه هر ارز دیجیتال دیگر خواهد بود.

برای همین است که همه اپلیکیشن‌هایی که از توکن اختصاصی خود استفاده خواهند کرد در شبکه اتریوم یا بلاکچین ارز دیجیتال اتریوم باید از کوین اتر برای ارتباط بین اپلیکیشن‌‎ها یا بین اپ و کاربران استفاده کنند. این کارمزد که با ارز دیجیتال اتریوم پرداخت خواهد شد برای فراهم نمودن ایمنی لازم در مبادلات توسط تائید کنندگان دریافت خواهد شد.

هدف از توکن و کوین

بیشتر توکن‌ها با هدف استفاده از اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز یا dapps ایجاد خواهند شد. هنگامی که برنامه نویس توکن اختصاصی اپ خود را ایجاد میکند، امکان تصمیم گیری در مورد تعداد توکن مورد نیاز وجود خواهد داشت. در این هنگام نیاز به پرداخت ارز نیتیو شبکه بلاک چین مربوطه برای ایجاد این توکن‌ها خواهد بود.

اجازه بدهید مثالی بزنیم. فرض کنید یک برنامه موزیک بر بستر بلاک چین یک ارز دیجیتال (مانند بستر شبکه بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم) ساخته شده است که از توکن اختصاصی ERC20 با نام mosicoin استفاده می‌کند. شما با استفاده از این توکن خواهید توانست از این برنامه در شبکه ارز دیجیتال اتریوم استفاده کرده و موفق به دیدن ویدئو و یا آهنگ شوید.

برای مثال دیگر، بایننس (binance) هم که یک صرافی است ارز دیجیتال خاص خود را دارد. این ارز دیجیتال اختصاصی که توسط بایننس استفاده میشود در واقع یک توکن است که در صورتی که کاربران از آن برای پرداخت کارمزد مبادلات ارزهای دیجیتال استفاده کنند، تا ۵۰ درصد کارمزد کمتری باید پرداخت کنند.

توکن‌ها برای مقاصد بسیار متفاوتی خلق خواهند شد. برای مثال امکان دارد در صورت نیاز به فروش خانه خود نیاز به ایجاد یک توکن و یا استفاده از آن داشته باشید.

شما بدون استفاده از توکن اختصاصی متعلق به خانه خود نخواهید توانست خانه خود را برای فروش در شبکه ارز دیجیتال که از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند عرضه کنید.

توکن اختصاصی خرید و فروش کالاها

خانه شما یک وجود فیزیکی دارد و مانند بسیاری از کالاها و محصولات دیگر مانند خودرو و سایر وسایل نقلیه وجود فیزیکی دارد. هر یک از ابزار خانه هم وجود فیزیکی دارند و برای خرید و فروش هر یک از آنها نیاز به استفاده از یک توکن اختصاصی خواهد بود که نماد خانه یا ماشین یا هر کالای به خصوص دیگری باشد که قصد خرید و فروش آن را دارید.

یک مثال جالب دیگر WPR یا wepower است که در واقع یک توکن است و الکتریسیته یا برق را به نمایش خواهد گذاشت. پروژه WPR در واقع یک برنامه غیرمتمرکز است که به کاربران اجازه خرید و فروش انرژی الکتریکی را در بلاک چین خواهد داد و از قرارداد هوشمند استفاده می‌کند.

در واقع یک توکن WPR نشان دهنده میزان خاصی از انرژی الکتریکی مانند یک کیلووات یا یک مگا وات ساعت و .. بسته به توافق انجام شده است.

مزایای توکن

به دلیل این که برنامه نویس در زمان ایجاد برنامه اختصاصی خود با استفاده از توکن نیاز به خلق یک بلاک چین جدید ندارد می‌تواند در منابع و زمان خود صرفه جویی کند که این یکی از بزرگ‌ترین مزایای استفاده از توکن محسوب خواهد شد.

اگر یک برنامه نویس قصد داشته باشد برنامه خود را به جای توکن با کوین خاص خود در یک بلاک چین جدید ایجاد نماید نیاز به ماینرهای جدید خواهد داشت تا مبادلات را تایید کنند. این در حالی است که برای ایجاد یک بلاک چین قوی نیاز به تعداد زیادی ماینر است و برای هر برنامه نمی‌توان تعداد زیادی ماینر داشت که مبادلات را تایید کنند.

برای همین امکان حمله یا هک شدن شبکه وجود خواهد داشت که باعث خواهد شد استفاده از توکن جدید در شبکه بلاک چین اختصاصی ارز دیجیتال دیگر مانند شبکه اتریوم یا نئو از ایجاد یک شبکه بلاک چین جدید با کوین جدید به صرفه‌تر باشد.

بررسی دقیق توکن سیویک / civic

توکن سیویک (civic) با نام اختصاری cvc شناخته شده و امکان احراز هویت به صورت رمزنگاری شده را فراهم خواهد نمود. این احراز هویت به صورت رمزنگاری شده در بستر بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم راهکاری ساده‌تر و قابل اطمینان و پربازده برای تشخیص هویت افراد است.

فرض کنید که خواهان رفتن به تعطیلات باشید و برای این کار مجبور باشید در هر هتل و یا هر مکان دیگری خود را ابتدا معرفی کنید و مدارک شناسایی عرضه کنید که این زمان‌بر است اما با داشتن سیویک خواهید توانست با استفاده از گوشی هوشمند خود موفق به احراز هویت در هر یک از مکان‌های ذکر شده شوید.

این در حالی است که هویت شما به طور کامل رمزنگاری شده است و برای مثال در شرکت هواپیمایی یا هتل یا هر جای دیگر, تنها با یک اسکن هویت شما تایید و به راحتی خدمات خود را دریافت خواهید نمود. یک اثر انگشت و یا iris هم خواهد توانست به راحتی ثابت کند که داده رمزنگاری شده مربوط به هویت شما است.

سیویک این قابلیت را دارد که به عنوان یک آی دی در بانک و در کارهای اداری نیز استفاده شود. توجه داشته باشید که سیویک کاربردی بیش از پول به عنوان توکن دارد. همچنین در پلتفرم سیویک شما امکان استفاده از نئو و یا اتریوم و بیت کوین را برای استفاده از خدمات نخواهید داشت.

اما با این وجود مبادلات داده که در سیویک انجام خواهد شد نیاز به مقداری اتریوم خواهد داشت. زیرا که سیویک بر بستر شبکه بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم ساخته شده است و ماینرها در این شبکه باید مبادلات آن را تایید کنند.

انواع توکن

توکن برای تعامل برنامه‌های غیرمتمرکز استفاده شده و در بلاک چین‌های متفاوتی قابل استفاده خواهد بود. اجازه بدهید تا تعدادی از انواع توکن را به شما معرفی کنیم که شامل توکن امنیتی (security token), توکن پرداخت (payment token), توکن تساوی حقوق (equity token) و توکن سودمند (utility token) می‌باشد.

در فوریه سال ۲۰۱۸ موسسه مالی FINMA اقدام به تعریف این توکن‌ها نمود. این کار با اهداف متفاوتی صورت پذیرفت.

• توکن امنیتی بیشترین حجم توکن‌های موجود در بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل داده‌اند که مانند کوین‌ها امکان خرید و ذخیره سازی آن‌ها به عنوان سرمایه وجود دارد.
• Equity token در واقع نشان دهنده بخشی از سهام یک شرکت است و برای همین میتوان آن را به عنوان سهام مورد استفاده قرار داد. البته شرکت‌ها بیشتر تمایل به استفاده از توکن امنیتی برای عرضه سهام خود دارند.
• Utility token در اپلیکیشن‌ها مورد استفاده قرار خواهد گرفت که به تفاوت بیت کوین و نئو تعدادی از این کاربردها در بخش قبل اشاره شد.
• توکن پرداخت را تنها برای خرید کالا یا خدمات بر بستر یک بلاک چین مانند بلاک‌چین شبکه اتریوم استفاده خواهند نمود.

نتیجه گیری

ما در این متن سعی کردیم تا به شما بگوییم که تفاوت توکن و کوین چیست و در کنار آن به کاربرد هر یک از آنها اشاره کردیم. حال به خوبی با تفاوت توکن و کوین آشنا شده‌اید و می‌دانید که در دنیای دیجیتال و به خصوص در بازارهای مالی هر یک به چه معنا هستند و برای چه کاری امکان استفاده از آنها را خواهید داشت.

به طور حتم هنوز هم افراد زیادی هستند که به خوبی نمی‌دانند که تفاوت توکن و کوین چیست، این امر خواهد توانست برای آنها در آینده مشکلاتی را در پی داشته باشد.

در هر صورت نمونه‌های بارزی از کوین را میتوان بیت کوین, اتریوم, نئو, لایت کوین, زی کش, مونرو و … دانست که هر یک دارای یک شبکه بلاک چین اختصاصی هستند.

از سوی دیگر ما انواع توکن را داریم که از خود, بلاک چین یا شبکه ای ندارند و در دسته بندی‌های مختلف بر بستر دیگر بلاک چین‌ها خلق شده اند. توکن کوین بیس یا توکن کوینکس و یا توکن‌های ERC20 که بر بستر شبکه ارز دیجیتال اتریوم با استفاده از قراردادهای هوشمند خلق شده اند از شناخته شده‌ترین آنها هستند.

امیدواریم توانسته باشیم به خوبی توکن و کوین را برای شما تعریف کرده باشیم تا سهم کوچکی در کمک به شما در ورود به بازار ارزهای دیجیتال کرده باشیم.

همچنین امیدواریم با بیان تفاوت توکن و کوین توانسته باشیم شما را برای استفاده هر چه بهتر از آنها برای سرمایه گذاری یا بهره بردن از خدمات اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز آماده کنیم.

نئو چیست؟

نئو به طور گسترده ای به عنوان پاسخ چین به اتریوم در نظر گرفته می شود. هر دو ارز دیجیتال از قراردادهای هوشمند استفاده می کنند، اما NEO از بلاک چین منحصر به فرد خود برای بهبود شبکه اتریوم استفاده می کند.

NEO خود را به عنوان شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند تعریف کرده است. منظور ما از اقتصاد هوشمند، دارایی های دیجیتال با هویت دیجیتال است که توسط قراردادهای هوشمند پشتیبانی می شود. حقایق جالب درباره NEO NEO اولین بار در سال ۲۰۱۶ در غرب با نام Antshares ظاهر شد.

NEO از تحمل‌کننده خطای بیزانسی (bDFT) برای اجماع بلاک چین استفاده می‌کند – این یک پروتکل اصلاح‌شده اثبات سهام است. ۶۱۱۹ BTC در ICO 2016 NEO جمع آوری شد و ۱۰۰ میلیون توکن NEO ایجاد کرد. ۵۰٪ از توکن های NEO در ICO فروخته شد و ۵۰٪ دیگر در شورای NEO توزیع شد. NEO با دستیابی به ارزش بازار ۵ میلیارد دلاری تا پایان سال ۲۰۱۷ به ۲۰ ارز دیجیتال برتر راه یافت.

به طور خلاصه، NEO یک ارز دیجیتال است که از قراردادهای هوشمند به راحتی قابل برنامه ریزی برای تسهیل تجارت بدون اعتماد دارایی های دنیای واقعی از طریق بلاک چین استفاده می کند. شبکه NEO چگونه طراحی می شود؟ شبکه NEO بر روی دو توکن ساخته شده است. NEO و neoGAS (GAS). توکن‌های NEO همه در طول رویداد پیدایش از قبل استخراج شدند.

توکنومیک نئو

این رمز ارز دارای سقف ۱۰۰ میلیون توکن است که برای ایجاد بلوک، مدیریت شبکه و هر گونه نیاز اجماع استفاده می شود. توکن GAS طوری طراحی شده است که به عنوان سوخت برای بلاک چین NEO عمل کند و به عنوان نوعی امنیت عمل کند. GAS از قبل استخراج نشده بود و برای استفاده برای تخصیص منابع و حفظ عملکرد روزانه بلاک چین طراحی شده است. همچنین برای پاداش دادن به کاربرانی که بلاک چین را حفظ می کنند، استفاده خواهد شد.

قراردادهای هوشمند

NEO بر اساس طراحی اتریوم برای ایجاد اقتصاد آینده استوار است. در اقتصاد مدرن، یکی از مشکلات کلیدی اعتماد است. از این گذشته، چگونه می توانید با کسی که به او اعتماد ندارید تجارت کنید؟

NEO و Ethereum هر دو تلاش کرده اند این مشکل را از طریق قراردادهای هوشمند حل کنند. اگر کاربران مایل به تبادل هستند، اولین دارایی های خود را دیجیتالی می کنند و آنها را به NEO تبدیل می کنند. سپس یک قرارداد هوشمند ایجاد می کنند که روی بلاک چین غیرمتمرکز ذخیره می شود. سپس معامله با مشخصات دقیق قرارداد انجام می شود.

این بدان معنی است که کل تجارت بدون دخالت مستقیم هیچ یک از طرفین انجام می شود. شما مجبور نیستید به شخص دیگری اعتماد کنید تا پایان معامله را متوقف کند زیرا بلاک چین آنها را مجبور به انجام این کار می کند.

مزیت برنامه نویسی NEO چیست؟

هر دو قرارداد هوشمند NEO و Ethereum با استفاده از زبان های برنامه نویسی ساخته می شوند.
تفاوت این است که اتریوم از زبان مادری خود به نام Solidity استفاده می کند.
قراردادهای هوشمند نئو را می توان به زبان سی شارپ و جاوا نوشت و کامپایل کرد. در آینده توسعه دهندگان همچنین از کاربران می خواهند که بتوانند قراردادهای هوشمند را در Python و Go بنویسند.
این به کاربران نئو اجازه می دهد تا یک توسعه دهنده را برای پروژه های دیگر استخدام کنند و همچنین می تواند قراردادهای هوشمند تولید کند. درصورتی که یک کاربر اتریوم فقط برای ایجاد قراردادهای هوشمند باید شخصی را استخدام کند.

NEO چگونه از هویت دیجیتال استفاده می کند؟

نئو همچنین از یک هویت دیجیتال برای کمک به محافظت از کاربران خود استفاده می کند. افراد و موسسات می‌توانند هویت دیجیتالی خود را به دست آورند و کاربران NEO فقط می‌توانند با طرف‌هایی که هویت دیجیتال تایید شده دارند معامله کنند. این به محافظت از کاربران در برابر کلاهبرداری کمک می کند و پیروی NEO با قوانین بین المللی را آسان تر می کند. NEO در مقابل بیت کوین: سکه ها چگونه مقایسه می شوند؟ NEO چگونه با بیت کوین مقایسه می شود؟ تفاوت های کلیدی چیست؟ برای مقایسه سر به سر ما به زیر مراجعه کنید

NEO چگونه ساخته می شود؟

مانند اکثر ارزهای دیجیتال، نئو توسط جامعه خود ایجاد می شود. برخلاف بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر، NEO بر اساس مفهوم اثبات سهام بیزانسی است، برخلاف اثبات سهام یا اثبات کار سنتی. هنگامی که بیت کوین ایجاد می شود به این دلیل است که ASIC های استخراج کننده تراکنش های پیچیده ای را حل می کنند که بلاک های بیشتری را به بلاک چین اضافه می کند. سپس با بیت کوین پاداش می گیرند.

برخلاف بیت کوین، کاربران نئو بر اساس تعداد سکه هایی که دارند به جای استفاده از رایانه هایشان برای حل تراکنش ها، پاداش دریافت می کنند. در عوض، هر توکن NEO به عنوان نوعی سهم در بلاک چین عمل می کند.

neoGAS چیست و چگونه به عنوان پاداش استفاده می شود؟

هر بار که یک بلوک جدید ایجاد می شود، به کاربران با neoGAS پاداش داده می شود.

این اتفاق تا زمانی که GAS به سقف ۱۰۰ میلیون سکه برسد ادامه خواهد داشت. سپس دارندگان NEO با بخشی از کارمزد تراکنش پاداش خواهند گرفت.

بلوک های جدید با چه سرعتی در بلاک چین NEO تولید می شوند؟

هر ۱۵ تا ۲۰ ثانیه یک بلوک جدید تولید می شود و در حدود یک سال ۲ میلیون بلوک تولید می شود.
با این سرعت، حدود ۲۲ سال دیگر به سقف ۱۰۰ میلیون گاز خواهد رسید. لازم به ذکر است که برای اینکه معامله گران بتوانند گاز GAS دریافت کنند، NEO آنها باید در کیف پول شخصی نگهداری شود و نه در صرافی.

چه چیزی باعث افزایش قیمت NEO می شود؟

مانند همه ارزهای دیجیتال، NEO تمایل دارد بقیه بازار را دنبال کند. اگر شاهد کاهش قیمت بیت کوین باشید، باید انتظار داشته باشید که NEO و سایر آلتکوین ها ضربه بخورند زیرا معامله گران هراس می کنند و سعی می کنند دارایی های خود را قبل از ضرر بفروشند. مانند بسیاری از ارزهای دیجیتال، NEO نسبتاً بی ثبات است. باید انتظار داشته باشید که فراز و نشیب های چشمگیری را ببینید.

توجه رسانه ها به قیمت های NEO نیز به شدت تحت تأثیر توجه رسانه ها قرار گرفته است. زمانی که NEO (در آن زمان به عنوان Antshares شناخته می شد) برای اولین بار در سرفصل های غربی قرار گرفت، تنها یک صرافی به نام Bittrex وجود داشت که آلتکوین را از آن خریداری می کرد. این منجر به عجله برای خرید آن شد و قیمت از پشت بام رانده شد.
هر گونه افزایش قیمت ناشی از سرفصل‌ها معمولاً دوره‌ای از اصلاح را پشت سر می‌گذارد زیرا معامله‌گران درگیر سود گرفتن و کاهش ارزش توکن هستند.

پایگاه کاربر اصلی NEO کجاست؟

پایگاه کاربر اصلی NEO در چین است. این بدان معنی است که این ارز به شدت تحت تأثیر اخبار آن منطقه است. اگر علاقه مند به تجارت در NEO هستید، باید مراقب تحولات چین و هرگونه مقررات دریافتی از سوی دولت چین باشید.
اگر NEO هرگز با مقامات چینی شریک شود، باید انتظار داشته باشید که یک جهش بزرگ در ارزش مشاهده کنید. با این حال، ارز دیجیتال بانکی چین (CBDC) که به سرعت در حال توسعه است، به احتمال زیاد رقیب NEO است.

آیا احتمال تنظیم NEO وجود دارد؟

مانند Monero و Dash، نئو نیز احتمالاً نسبت به هر مقرراتی مقاوم است. در موارد Monero و Dash، این به این دلیل است که خود ارزها ناشناس ماندن را تشویق می کنند، که از تفاوت بیت کوین و نئو نظر تئوری از کاربران محافظت می کند. در مورد نئو نود هاا آشکارا تمایل خود را برای همکاری با مقامات اعلام کرده اند.

این ممکن است باعث شود که دولت چین با همدردی بیشتری به موضوع آنها نگاه کند.
محرک های کلیدی نئو وضعیت بازار در چین و هرگونه مقررات در آن منطقه خواهد بود. به خصوص اینکه آیا کسب و کارهای چینی شروع به استفاده از NEO به عنوان راه حل استاندارد بلاک چین می کنند یا خیر.

چشم انداز قیمت برای NEO چیست؟

چشم انداز قیمت NEO کمی تفاوت بیت کوین و نئو نامشخص است. در کوتاه مدت، باید انتظار داشته باشید که شاهد نوسانات باشید زیرا سفته بازان از عدم اطمینان پیرامون آینده ارزهای دیجیتال استفاده می کنند. در میان مدت و بلندمدت، نتیجه بعید وجود دارد که دولت چین یک سرکوب کامل ارزهای دیجیتال را آغاز کند، در این صورت باید منتظر سقوط ارزش NEO باشید.

کارشناسان در مورد NEO چه می گویند؟

به طور کلی، کارشناسان دیدگاه مثبتی نسبت به آینده ارز دارند، اگرچه برخی نگرانی‌ها در مورد آسیب‌پذیری آن در برابر مقررات از سوی مقامات چینی وجود دارد. حکم یک سرمایه گذار فرشته در مورد آینده NEO «حرکت بزرگ برای NEO ایجاد یک اقتصاد کامل هوشمند است.

دارایی های دیجیتال، قراردادهای هوشمند و هویت دیجیتالی را در خود جای داده است که می تواند برای برنامه های کاربردی دنیای واقعی استفاده شود و در اقتصاد واقعی ادغام شود.
چین می‌تواند (و ممکن است) نامزدی برای اولین برنامه کاربردی و یکپارچه‌سازی در دنیای واقعی باشد.» برایان ایوانز، سرمایه‌گذار فرشته، مشاور و بشارت‌دهنده بلاک چین، دیگر کارشناسان از ممنوعیت ICO‌ها در چین نگران هستند. برایان ایوانز پیشنهاد کرده است که آینده NEO به پذیرش ICOهای چینی بستگی دارد.

ممنوعیت اخیر توسط بسیاری به عنوان یک مشکل بزرگ در آینده برای NEO و سایر ارزهای دیجیتال در نظر گرفته شده است.
با این حال، NEO آشکارا اقداماتی را انجام داده است تا اعلام کند که می‌خواهد با دولت چین همکاری کند و در بلندمدت منافع آنها در ایجاد یک اقتصاد هوشمند است.

مدیر عامل NEO چه می گوید؟

مدیر عامل نئو، دا هونگفی نیز به طور غیر منتظره ای آینده روشنی را برای این ارز دیجیتال می بیند. دا هانگفی در مصاحبه اخیر با سارا تران از Blockchain.News گفت: «پیش بینی شده ترین نقطه عطف قطعا Neo3 است.

ما قبل از پایان سال جاری شبکه آزمایشی Neo3 را راه‌اندازی می‌کنیم و قصد داریم شبکه اصلی را در سه ماهه اول سال ۲۰۲۱ منتشر کنیم.
Neo3 یک پیاده‌سازی قوی به سمت پلتفرم دارایی دیجیتال است که توان عملیاتی بالا، ثبات و امنیت افزایش یافته، یک سیستم قرارداد هوشمند بهینه‌سازی شده و یک زیرساخت پر از ویژگی‌ها را برای تقویت پذیرش توسعه‌دهندگان و سرعت بخشیدن به نوآوری‌های بلاک چین در سطح سازمانی ارائه می‌کند.» Da Hongfei. ، مدیر عامل NEO

نئو بهتر است یا اتریوم؟ چه تفاوت هایی دارند؟

بیت کوین اولین و محبوب‌ترین ارز دیجیتالی دنیا است. تعداد زیادی ارز دیجیتالی به دنیا معرفی شده است و با توجه به ویژگی‌هایشان، توجه مردم را به خود جلب کرده‌اند و توانسته‌اند به خوبی پشرفت کنند. اتر و نئو از این جمله ارزهای دیجیتالی هستند که تفاوت ‌هایی با یکدیگر دارند. این دو به واسطه سیستم بلاکچین خود برای توسعه دهندگان ابزارهای متنوعی فراهم می‌کنند و برای میزبانی قراردادهای هوشمند طراحی شده‌اند. هر دو پروژه به صورت متن باز ارائه شده است.

نئو یک پروژه بلاکچینی است که با استفاده از تکنولوژی بلاکچین و هویت دیجیتال به مدیریت دارایی‌ها، ایجاد یک اقتصاد هوشمند و دیجیتالی کردن دارایی‌ها می‌پردازد. نئو دارای الگوریتم منحصر بفرد حاشیه خطای بیزانس توزیع شده (distributed Byzantine Fault Tolerance) با نماد اختصاری dBFT است. این الگوریتم موجب صرفه جویی در انرژی و تسریع معاملات می‌شود. نئو کاربران را قادر می‌سازد، برنامه‌های غیر متمرکز را راه‌اندازی کنند که این برنامه‌ها می‌توانند به زبان جاوا، تفاوت بیت کوین و نئو Go و C# به وجود آمده باشند. یکی از دلایل موفقیت پروژه نئو، حمایت دولت چین است. با توجه به تاریخ، دولت چین نسبت به استفاده از ارزهای رمزنگاری شده دیدگاه مثبتی نداشت و حتی در بازه‌های زمانی مختلف استفاده از ارزهای دیجیتالی ممنوع شد. اخیرا دیدگاه این کشور به اجرای سیستم‌های بلاکچینی تغییر کرده است. نئو همچنین با شرکت‌های بزرگی مثل Alibaba و Coindash همکاری می‌کند.

اتریوم

اتریوم یکی از جالبترین فناوری‌ها را در صنعت بلاکچین تحت عنوان قراردادهای هوشمند ایجاد کرده است. در حال حاضر اتریوم محبوب ترین پلتفرم برای ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند است. قراردادهای هوشمند بر اساس کدی که برای آن‌ها نوشته شده‌اند، به پشتیبانی از وظایف پیچیده مانند تبادل اموال، پول و سایر دارایی‌های مشابه می‌پردازد. این پلتفرم همچنین در حال توسعه برای سازمان‌های اوتوماسیون غیر متمرکز (DAO) می‌باشد. در واقع DAO برای انجام فعالیت‌های بدون ساختار رهبری شکل گرفته است که از یک برنامه از پیش تعریف شده بدون دخالت شخص ثالث پیروی می‌کنند.

تفاوت‌ های اصلی نئو و اتریوم

اگر به بازار کریپتوکارنسی نگاهی بیندازیم، تعداد زیادی آلتکوین خواهیم دید. اما سخت است که هرکدام از آن‌ها را در رقابت با اتریوم یا جایگزینی برای آن در نظر بگیریم. نئو به عنوان تنها آلتکوینی دیده می‌شود که می‌تواند یک رقیب احتمالی یا حتی جایگزین برای اتریوم باشد. تفاوت عمده بین این دو در زیر آمده است.

۱- استفاده از الگوریتم‌های مختلف

همانطور که گفتیم، نئو از الگوریتم dBFT که اساس آن گواه اثبات سهام (POS) است، بهره می‌برد. اترویم از یک مکانیزم گران قیمت و با مصرف انرژی زیاد که اساس آن گواه اثبات کار (POW) است، بهره می‌برد. البته اتریوم قصد دارد، این مکانیزم که به موجب آن سرعت و بهره وری انرژی افزایش می‌یابد را در دستور کار خود قرار دهد. توسعه دهندگان آن اعلام کردند که به زودی اساس اتریوم گواه اثبات سهام (POS) خواهد شد.

۲- پشتوانه

نئو از سوی دولت چین حمایت شده و پشتوانه این دولت را داراست که همین امر موجب پذیرش وسیع آن در چین شده است و آن را به عنوان لبه سرمایه گذاری در بازار بزرگ چین می‌شناسند. نئو همچنین توسط بانک‌های دولتی و ملی چین حمایت می‌شود. در سمت مقابل اتریوم پشتوانه دولتی ندارد. این پلتفرم تحت حمایت Ethereum Alliance EEA-Enterprise می‌باشد که در واقع اتحادی خودساخته توسط اتریوم است.

۳- زبان برنامه ‌نویسی

قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های غیر متمرکز که روی بستر نئو هستند به زبان‌های Java و C# برنامه نویسی شده‌اند. این در حالی است که اتریوم یک زبان برنامه نویسی خاص که با نام Solidity شناخته می‌شود را برای برنامه نویسی به برنامه نویسان معرفی کرده است.

۴- تقسیم‌پذیری

نئو تنها در اعداد صحیح وجود دارد و نمی‌توان آن را تقسیم کرد، در مقابل اتریوم تفاوت بیت کوین و نئو قابلیت تقسیم‌پذیری دارد و می‌توان آن را به مقادیر اعشاری تقسیم کرد.

۵- سرعت

نئو به طور قابل توجهی سریعتر از اتریوم است. بلاکچین نئو در هر ثانیه می‌تواند ۱۰ هزار تراکنش و بلاکچین اتریوم در هر ثانیه می‌تواند ۳۰ تراکنش را به انجام برساند.

۶- سوخت رسانی بلاکچین

بلاکچین نئو از توکن NeoGas برای کارمزد تراکنش‌ها استفاده می‌کند، اتریوم هم از Gas برای کارمزد تراکنش‌ها استفاده می‌کند ولی در بلاکچین اتریوم Gas به عنوان توکن مجزا شناخته نمی‌شود.

۷- مخاطب جهانی

اکثر مقالات در مورد نئو به زبان چینی است و ترجمه آن به انگلیسی برای مخاطبان آن در دنیا قابل اعتماد نیست. این در صورتی است که مقالات اتریوم نیازی به ترجمه ندارند و مقالات آن به طور کامل به زبان انگلیسی است.

۸- Github

در تصویر زیر پروژه اصلی نئو در Github را می‌توانید ‌ببینید، همانطور که مشاهده می‌کنید، این پروژه دارای ۳۹۴ شرکت کننده و ۲۱ commit و تنها یک نسخه منتشر شده است.

پروژه اصلی اتریوم دارای ۹۶۲۴ شرکت کننده و ۲۶۹ commit و ۱۳۲ نسخه منتشر شده است. این آمار و ارقام نشان دهنده میزان پیگیری، علاقه برنامه نویسان به حل مشکلات و پیشرفت پروژه است که اتریوم در این زمینه اختلاف زیادی با نئو دارد و روند پیشرفت آن سریع‌تر از نئو است.

با این تفاسیر به نظر شما کدام یک از این دو، توانایی رشد بیشتری دارد و فراگیرتر خواهد شد؟ آیا معیار سنجش بهتری برای مقایسه اتریوم و نئو وجود دارد؟

ارز دیجیتال نئو چیست؟ با رقیب چینی اتریوم بیشتر آشنا شوید

نئو یک پروژه ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین است که به دلیل مشابهت‌های بسیار با شبکه اتریوم و در عین حال فراهم آوردن امکانات بیشتر، به یکی از رقبای اصلی اتریوم تبدیل شده است. دراین مقاله از پول نو، همه چیز درباره ارز دیجیتال نئو را بررسی کرده و به تفاوت‌های نئو و اتریوم خواهیم پرداخت.

با گسترش دنیای ارزهای دیجیتال هر روزه پروژه‌های تازه‌ای ظهور می‌کنند که تمرکز برخی از آن‌ها بر روی توسعه بلاک چین‌های نسل اول و دوم است که به اصطلاح بلاک چین‌های نسل سوم نامیده می‌شوند. نئو نیز یکی از این پروژه‌ها است که به دلیل کاربرد گسترده خود، مورد استقبال جامعه کریپتوکارنسی قرار گرفته است. همین حالا میتوانید خرید و فروش ارز دیجیتال نئو در پول نو را آغاز کنید.

تاریخچه نئو

نئو با نام AntShares توسط Da Hongfei و Erik Zhan در سال ۲۰۱۴ در کشور چین بنیان گذاشته شد. سپس در سال ۲۰۱۷ این پروژه به NEO تغییر نام داد. این ارز دیجیتال امکان توسعه رمز ارزها و قراردادهای هوشمند را بر بستر بلاک چین خود فراهم می‌کند. همچنین پروژه نئو در پی خودکارسازی فرایند مدیریت دارایی‌های دیجیتال با استفاده از قراردادهای هوشمند است.

نئو ویژگی‌های منحصر به فردی دارد که آن را از بلاک چین‌های مشابه متمایز می کند، مثلا این شبکه یک سیستم غیر متمرکز برای ذخیره سازی فایل‌‌ها بر بستر بلاک چین داشته و به نوعی یک پروژه اوراکل محور نیز محسوب می‌شود.

اهداف پروژه NEO

نئو با هدف خلق یک اقتصاد هوشمند توسعه داده شده است. بنیان گذاران این ارز دیجیتال بر این عقیده‌اند که ترکیب سه مفهوم اساسی دنیای ارزهای دیجیتال یعنی «دارایی‌های دیجیتال، هویت دیجیتال و قراردادهای هوشمند» می‌تواند منجر به تحقق یک جامعه مبتنی بر اقتصاد هوشمند شود. این هدف بدون استفاده از تکنولوژی شبکه‌های توزیع شده و مدیریت خودکار دارایی‌ها قابل دستیابی نیست.

پلتفرم نئو، یک شبکه ایمن و شفاف است که امکان دیجیتال سازی مالکیت‌ دارایی‌های مختلف را برای کاربران خود فراهم می‌سازد. بلاک چین نئو کاملا غیر متمرکز بوده و تمامی تراکنش‌های آن قابل ردیابی هستند. تراکنش‌های انجام شده در شبکه توسط بلاک اکسپلورر رسمی آن یعنی neotracker.io و neoscan.io قابل ردگیری هستند.

نئو؛ بستری برای دیجیتال سازی مالکیت

کاربران این پلتفرم امکان خرید، فروش، تبادل و ثبت انواع دارایی‌های مختلف بر بستر بلاک چین را دارند. این شبکه به کاربران اجازه می‌دهد مالکیت دارایی‌های خود را توسط فرایند دیجیتال سازی دارایی‌های فیزیکی، اعمال کنند. در حقیقت هر شی فیزیکی می‌تواند در این پلتفرم توسط آواتارهای جایگزین، معادل سازی شود. مهمتر از آن، دارایی‌هایی که در این شبکه ثبت می‌شوند، از محافظت قانونی برخوردارند و از مفهوم هویت دیجیتال بهره می‌برند.

به یک معنا بلاک چین اتریوم نیز با ایجاد NFTها، در پی تحقق مفهومی معادل هویت دیجیتال بوده است، اما یکی از معایب آن عدم محافظت قانونی از دارایی‌ها است. به طور مثال اگر شما یک ان اف تی نقاشی در بستر بلاک چین اتریوم بخرید، هر چند مالکیت اصلی آن در شبکه برای شما محفوظ خواهد بود، اما افراد می‌توانند تصویر آن را در شبکه‌های اجتماعی مختلف دست به دست کنند. یا حتی عکس مورد نظر را به سادگی دانلود کرده و در سایر پلتفرم‌های خرید و فروش NFT به فروش برسانند.

بنظر می‌رسد دنیای کریپتوکارنسی با تمام مزایا و امکاناتی که برای دنیای مدرن فراهم آورده است در نهایت بدون مفهوم هویت دیجیتال، منجر به آشفتگی بیشتر ساز و کارهای مالی و کلاهبرداری‌های متعدد شده است. بنابراین قدمی که پروژه نئو به سمت تثبیت هویت کاربران شبکه برداشته است، هر چند شاید در برخی موارد با اصول بنیادین تمرکز زدایی از تبادلات مالی که کریپتوکارنسی‌ها ادعای آن را دارند، در تضاد باشد، اما در نهایت منجر به حفظ امنیت دارایی‌های خود کاربران خواهد شد.

قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) نیز نقشی اساسی در فرایندهای بلاک چین نئو ایجاد می‌کنند. این کدهای برنامه نویسی اجازه می‌دهند تا هر نوع تراکنشی در شبکه که پیش شرط‌های لازم را دارد به صورت خودکار اجرا شده و تراکنش‌ها را ممکن کند. هیچ سیستم مرکزی یا شرکتی روی این تراکنش‌ها نظارتی ندارد، بنابراین این پلتفرم یک شبکه کاملا غیر متمرکز محسوب می‌شود.

نکته جالب این است که حتی نودهایی که در بستر بلاک چین نئو، وظیفه تایید و اعتبار سنجی تراکنش‌ها را بر عهده دارند نیز، باید برای فعالیت در این شبکه مراحل احراز هویت قانونی را پشت سر بگذارند. نئو برای توسعه دهندگان و برنامه نویسان نیز قابلیت‌های بسیار متعددی فراهم کرده است. این بلاک چین از بسیاری از زبان‌های برنامه نویسی مطرح مانند جاوا، سی شارپ، کاتلین و پایتون پشتیبانی می‌کند و روی یک زبان خاص برنامه نویسی متمرکز نیست.

شبکه نئو از دو توکن دیجیتال یعنی NEO و GAS تشکیل شده است. ارز نئو توکن بومی این پلتفرم است که برای رای گیری تغییرات شبکه کاربرد دارد. همچنین از GAS برای پرداخت هزینه محاسبات شبکه نیز استفاده می‌شود.

در سال ۲۰۱۴ خالقان این پروژه، دست به خلق یک تکنولوژی همگام با نئو زدند که Onchain نام گرفت. این تکنولوژی برای کسب و کارهای مختلف، راه‌ حل‌های بلاک چینی خصوصی یا عمومی عرضه می‌کند. اصلی‌ترین ساخته‌ی تکنولوژی Onchain، به اصطلاح DNA (Distributed Networks Architecture) نامیده می‌شود. تمرکز اصلی این شبکه بر کمک به حل مشکلات شرکت‌های مختلف با تکیه بر توسعه اپلیکیشن‌های دارایی‌ دیجیتال و ایجاد پلتفرم‌های بلاک چینی خصوصی و عمومی است.

شبکه Onchain و NEO دو پلتفرم مجزا هستند و تفاوت اصلی آن‌ها در این است که اولی توسط یک جامعه غیر متمرکز و عمومی توسعه داده شده در حالی که Onchain توسط یکی از بزرگ ترین کمپانی‌های چینی به نام فوسون اداره می‌شود.

در سال ۲۰۱۸، اریک ژانگ، یکی از بنیان گذاران شبکه نئو، خبر از اجرای یک به روز رسانی روی پروتکل فعلی نئو را به جامعه کاربران ان اعلام کرد که بعدتر N3 یا نئو ۳ نام گرفت. این به روز رسانی نرخ تراکنش‌های بلاک چین را بهبود داد و هزینه گس فی آن‌ را نیز کمتر کرد. برای خبردار شدن از آپدیت‌های شبکه می‌توانید وب سایت رسمی این ارز دیجیتال به آدرس neo.org را دنبال کنید.

شبکه نئو چگونه کار می‌کند؟

برنامه نویسان از تفاوت بیت کوین و نئو طریق نرم افزار نئو به بلاک چین دسترسی پیدا کرده و قراردادهای هوشمند خود را روی آن توسعه می‌دهند. قراردادهای هوشمند در این پلتفرم، قراردادهای نئو (NeoContracts) نامیده می‌شوند و توسعه دهندگان آن‌ها، همانطور که اشاره شد، می‌توانند با استفاده از زبان‌های برنامه نویسی محبوب، برنامه‌های خود را ایجاد کنند. این در حالی است که به طور مثال اتریوم تنها از یک زبان برنامه نویسی منحصر به فرد به نام سالیدیتی پشتیبانی می‌کند، در نتیجه برنامه نویسان برای نوشتن قراردادهای هوشمند روی این شبکه، باید تنها با این زبان کد نویسی کنند.

شبکه نئو از یک الگوریتم اجماع منحصر به فرد به نام dBFT (delegated byzantine Fault Tolerant) استفاده می‌کند. این الگوریتم بسیار مشابه سیستم اجماع اثبات سهام نمایندگی شده (DPoS) بوده و با یک فرایند رای‌گیری لحظه‌ای، در هر تراکنش نودهای تصادفی را برای تایید تراکنش‌ها و ایجاد بلوک‌ها اختصاص می‌دهد. در نتیجه توازن بین نودهای مختلف برقرار می‌شود و هرکس که توکن NEO را هولد می‌کند، می‌تواند در این فعالیت شرکت کند.

کاربران می‌توانند با استیک کردن این توکن در شبکه، در رای‌گیری‌ها شرکت کنند. هر چه مقدار توکن استیک شده یک کاربر بیشتر باشد، رای آن نود نیز تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت. نودهایی که تراکنش‌ها را تایید کرده و بلوک‌ها را ایجاد می‌کنند، در قالب توکن GAS پاداش دریافت خواهند کرد.

خود بلاک چین شبکه نئو بر پایه زبان برنامه نویسی C# توسعه داده شده است. همچنین زمان تشکیل و تایید بلوک‌ها در این شبکه حدود ۱۵ الی ۲۵ ثانیه برآورد شده است. برای مطالعه تخصصی‌تر اسناد نئو، می‌توانید به وایت پیپر خود این پروژه از اینجا دسترسی داشته باشید.

مقایسه نئو و اتریوم

نئو به دلیل تشابه فراوان با اتریوم و به این دلیل که یک پروژه کریپتویی مستقر در چین است، به اتریوم چین معروف شده. اتریوم در حال حاضر مهم‌ترین بستر برای قراردادهای هوشمند، اپلیکیشن‌های غیر متمرکز و NFTها و … به حساب می‌آید. در آینده بسیار نزدیک اتریوم قرار است طی فرایندی که The Merge نام گرفته، الگوریتم اجماع فعلی شبکه را به طور کامل به سمت الگوریتم PoS ببرد. برای اطلاعات بیشتر راجع به اتریوم ۲ می‌توانید به این مقاله مراجعه کنید: اتریوم ۲ چیست، کی اتفاق می‌افتد و چه تاثیری روی آینده و قیمت اتریوم می‌گذارد؟

نئو هر چند یک سری ویژگی‌های افزوده نسبت به اتریوم دارد، اما به عقیده برخی توان رقابتی آن با اتریوم محدود است. یکی از دلایل آن به استقرار این پروژه در چین برمی‌گردد و برخی معتقدند دولت چین پشت این بلاک چین است، در نتیجه به نظر می‌رسد نئو هنوز تا به دست‌ آوردن اعتماد عامه مردم و جامعه برنامه نویسان راه درازی در پیش دارد.

در حقیقت بسیاری از بلاک‌ چین‌های مختلف مانند اتریوم از قراردادهای هوشمند و دارایی‌های دیجیتال مختلف پشتیبانی می‌کنند، اما چیزی که NEO را از این پروژه‌ متمایز می‌کند، مفهوم هویت دیجیتال (Digital identity) است. افراد، کسب و کارها و شرکت‌هایی که قصد کار با این پلتفرم را دارند باید هویت خود را در شبکه به ثبت رسانده و‌ آن را به صورت قانونی ثابت کنند. این مسئله باعث می‌شود که این پلتفرم کاملا قانون محور شده و از بسیاری از کلاهبرداری‌های مالی در فضای کریپتوکارنسی جلوگیری شود.

کیف پول‌های نئو

بلاک چین نئو کیف پول اختصاصی خود را برای کاربران توسعه داده است. این والت‌ها در نسخه‌های مختلف تلفن همراه و رایانه‌های شخصی عرضه شده‌اند. برخی از این کیف پول‌ها عبارتند از:

Neo-GUI

این والت، کیف پول تمام نود (Full Node) شبکه نئو است. این اپلیکیشن برای نسخه‌های ویندوز ۱۰ و مک عرضه شده است. این کیف پول بالاترین میزان دسترسی و کنترل روی دارایی‌ها را برای کاربر فراهم کرده و از امنیت بسیار بالایی برخوردار است.

Neo-CLI

کیف پول Neo-CLI نیز والت فول نود بلاک چین نئو محسوب می‌شود با این تفاوت که به صورت Command Line است و به همین دلیل شاید کارکردن با آن کمی برای کاربران مبتدی سخت‌تر باشد. این کیف پول بیشتر می‌تواند برای برنامه‌نویسان و توسعه‌ دهندگان شبکه نئو کاربرد داشته باشد.

OneGate

از این والت، که روی بلاک چین عمومی نئو عرضه شده، می‌توان در تلفن‌های همراه اندرویدی و IOS استفاده کرد. OneGate یک کیف پول غیر کاستدی (non-custodial) است، در نتیجه کنترل دارایی‌های کیف پول تماما در اختیار خود کاربران آن خواهد بود.

NeoLine

این کیف پول از زبان‌های انگلیسی و چینی پشتیبانی می‌کند و در قالب افزونه وب نیز قابل استفاده است. NeoLine یک کیف پول غیر متمرکز و ایمن است.

O3 Wallet

یکی از پر استفاده‌ترین کیف پول‌های شبکه نئو، همین O3 Wallet است. این کیف پول قابلیت‌هایی مانند دسترسی به اپلیکیشن‌های غیر متمرکز شبکه نئو را برای کاربران فراهم می‌کند و توسط استودیوی O3 توسعه داده شده است.

ONTO Wallet

این کیف پول یک والت متمرکز است و کاربران برای استفاده از آن باید به یک شخص ثالث برای تایید و اجرای تراکنش‌ها اعتماد کنند. زبان‌های اسپانیایی، چینی و انگلیسی توسط این ولت پشتیبانی می‌شوند.

Neon Wallet

نئون والت، یک کیف پول متن باز و بین پلتفرمی (cross-platform) است. برای استفاده از این کیف پول نیازی به بارگیری تمام بلاک چین نیست و به اصطلاح یک کیف پول سبک (Light Wallet) نامیده می‌شود.

آینده نئو

نئو جزو ۱۰۰ رمز ارز برتر بازار کریپتوکارنسی قرار دارد و در زمان نگارش این مقاله (اردیبهشت ۱۴۰۱) قیمت آن در حدود ۱۰ دلار است. مارکت کپ یا حجم بازار آن کمتر از یک میلیارد دلار (حدود ۷۵۰ میلیون دلار) برآورد شده و بالاترین سقف تاریخی که نئو توانسته به آن دست یابد حدود ۱۹۹ دلار بوده است. همچنین بر اساس داده‌های سایت کوین مارکت کپ، میزان توکن در گردش و عرضه کل آن، ۱۰۰ میلیون واحد است.

نئو تا به امروز به خوبی توانسته جایگاه خود را در بازار ارزهای دیجیتال تثبیت کند. این پروژه جامعه برنامه نویسان قدرتمندی دارد و متن باز بودن آن، انعطاف پذیری بسیار زیادی برای شبکه‌ فراهم آورده است. کد نویسان با زبان‌های برنامه نویسی مختلف می‌توانند پروژه‌های خود را به راحتی روی این پلتفرم توسعه دهند.

همانطور که در ابتدای مقاله اشاره کردیم، شبکه نئو در پی هوشمندسازی سازوکارهای مالی است، در نتیجه به نظر می‌رسد در آینده‌ای که در حال حرکت به سمت تمرکز زدایی از اقتصاد است، این پروژه بتواند نقشی مهم و تاثیر گذار بر عهده بگیرد.

کلام آخر

پروژه نئو به دلیل ماهیت غیر متمرکز و متن باز خود، خیلی زود جایگاه خود را در بین بلاک چین‌های مختلف باز کرد. این پلتفرم با ارائه خدمات مختلف به برنامه نویسان، شرکت‌های مختلف و کاربران ساده، یک شبکه بلاک چینی تمام عیار است. به نظر شما این شبکه می‌تواند در آینده به عنوان یکی از رقبای سر سخت اتریوم حاضر شود؟

بله. بلاک چین نئو یک شبکه کاملا غیر متمرکز و ایمن است.

خیر. ارز دیجیتال NEO توکن بومی بلاک چین نئو است که بر مبنای استاندارد توکن سازی خود این شبکه توسعه داده شده است.

نئو به دلیل شباهت بسیار با بلاک چین اتریوم، به اتریوم چین معروف شده است. فعلا اتریوم در فضای کریپتوکارنسی پیشتاز است، اما در آینده ممکن است بلاک چین‌هایی مانند نئو بتوانند عملکرد بهتری نسبت به اتریوم ارائه دهند.