انتخاب سرمایه گذار اشتباه

مالی و سرمایه گذاری

کتاب های مدیریت مالی و سرمایه گذاری

سرمایه‌گذاری به معنای تخصیص پول در بازارهای مالی، بورس اوراق بهادار و هر فعالیت اقتصادی دیگر است. فرد یا سازمان سرمایه‌گذار متعهد می‌شود خرید مالی تجهیزات و سایر موارد مورد نیاز بنگاه اقتصادی را بر عهده بگیرد و در مقابل از سود سهام منفعت کسب کند. علم سرمایه‌گذاری را می‌توان علم خرید کالایی دانست که در حال حاضر بازار یا کاربرد ندارد اما آینده‌ی درخشانی پیش روی آن محصول است. در چنین شرایطی سرمایه‌گذاری بر روی این کالا بسیار سودمند خواهد بود. سرمایه‌گذاری می‌تواند از طریق اشخاص حقیقی یا اشخاص حقوقی نظیر بنگاه‌‌های سرمایه‌گذاری، دولت و سایر نهادها انجام گیرد.

هوش مالی چیست؟

مشاهده سیاست‌های پولی و مالی، استراتژی و سرمایه‌گذاری افراد موفق و ثروتمند، یکی از بهترین‌ راه‌های افزایش هوش مالی و درآمد بیشتر است. از نظر بسیاری از افراد ثروتمند نظیر رابرت کیوساکی، هوش مالی یک مهارت اکتسابی است که می‌توان آن را آموخت. هوش مالی یکی از انواع هوش به شمار می‌آید. این هوش شامل توانایی انسان در درک و تحلیل مسائل مالی است که می‌توان آن را از زوایای مختلف مورد تحلیل و بررسی قرار داد. هوش مالی را می‌توان به به 5 بخش تقسیم کرد. کسب درآمد بیشتر، حفظ، بودجه‌بندی پول، اهرم‌سازی پول و به‌روز نمودن اطلاعات مالی. برای افزایش هوش مالی باید گام‌ های آن را به ترتیب آموخت.

بورس یکی از راه‌های سرمایه‌گذاری پرطرفدار در سراسر جهان به شمار می‌آید. نام دیگر بورس در ایران بهابازار است و به بازاری گفته می‌شود که برروی کالا، ارز، قراردادها و اوراق بهادار قیمت و ارزش‌گذاری می‌کند. بورس در ایران به نوعِ بورس اوراق بهادار و بورس کالا دسته‌بندی می‌شود. یکی از معتبرترین بورس‌های جهان، بورس نیویورک است که حجم معاملات و و ارزش شرکت‌های آن بسیار بالا است. اگر به بازار بورش علاقمند هستید بهترین کتاب بورس را می‎توان از فیدیبو خریداری کرد.

نحوه آشنایی با زبان تخصصی مالی

آشنایی با اصطلاحات مالی و مفاهیم مالی کلید موفقیت در این بازار پرخطر و پرریسک است. فیدیبو مرجع کاملی برای عرضه‌ی کتاب‌های مالی و سرمایه‌گذاری به شمار می‌آید. بهترین کتاب‌های سرمایه‌گذاری نظیر کتاب بازار سرمایه، کتاب اقتصاد مالی، کتاب حسابداری، کتاب ارزیابی مالیات و امور بیمه را می‌توان در فیدیبو مشاهده کرد. بهترین کتاب های مالی نظیر کتاب مدیریت مالی، کتاب حقوق مالی، امور مالی، تامین مالی، حسابداری مالی را نیز بخش دیگر از اثار مربوط به حوزه مالی و سرمایه‌گذاری است. علاوه بر کتاب‌های تحلیلی در این حوزه می‌توان کتابهای آمادگی آزمون و بهترین کتاب بورس را نیز از فیدیبو تهیه کرد.

ببینید | اشتباه بزرگ در سریال جیران | خطای تاریخی در مکالمه عاشقانه شاه و جیران

جیران، سریال جدید حسن فتحی در شبکه نمایش خانگی با محتوای ضعیف خود باعث نا امیدی طرفداران شده است.

به گزارش همشهری آنلاین، فرزانه ابراهیم زاده پژوهشگر تاریخ، در یادداشتی در اینستاگرامش نوشت: جیران، سریال جدید حسن فتحی در شبکه نمایش خانگی با محتوای ضعیف خود باعث نا امیدی طرفداران شده است.

یکی از مسائلی که داد طرفداران را در شبکه های اجتماعی در آورده است اشتباهات و ایرادات تاریخی پر شمار سریال است که ضربه سنگینی انتخاب سرمایه گذار اشتباه به محتوای سریال زنده است.

صحنه عاشقانه میان ناصرالدین‌شاه و جیران تجریشی که شاه از فرزند در راه سوگلی‌اش می‌گوید- بازی بهرام رادان در این سکانس بسیار خوب و دیدنی است- اما چند اشتباه تاریخی در این صحنه وجود دارد.

زمانی که سوگلی نام فرزند را می‌پرسد شاه می‌گوید که قصد دارد پسرش را هم نام پدرش محمد شاه می‌گذارد تا محمدشاه ثانی یا دوم شود. این اشتباه است چون محمدشاه غازی یا پدر ناصرالدین‌شاه محمدشاه ثانی بود و محمد شاه اول آقامحمدخان قاجار است. اما چون به خاطر بازنویسی تاریخ در دوران پهلوی بنیانگذار قاجاری‌ها را با چهره‌ای مخدوش تصویر کردند، او به نام آقامحمدخان مشهور شد. در صورتی که در منابع تاریخی آقا محمدشاه نام‌گذاری شده است.

او حتی در وصیت‌نامه منسوبش - که هم لسان‌الملک سپهر و هم رضاقلی‌خان هدایت - به آن اشاره می‌کنند از فتحعلی‌شاه می‌خواهد پسر انتخاب سرمایه گذار اشتباه عباس‌میرزا را به اسم او محمد بنامد. این که ما در کتابهای تاریخ آقا محمد خان را شاه نمی‌نویسم دلیل شاه نبودنش نیست. ضمن این که قاجارها از صفت برای شاهانشان استفاده می‌کردند مثل خاقان مغفور، محمدشاه غازی(جنگجو) سلطان صاحبقران و قبله عالم… این البته یک مقوله کمی تخصصی است که کمی تاریخ قاجار خوانده باشی می‌توانی آن را بدانی. محمدمیرزا- محمدشاه- که برخلاف نظر پسر بنا به تصاویر باقی مانده از او اصلا زشت نبود و به لحاظ زیبایی شناسی خوش‌قیافه هم بود.

اشتباه محاسباتی درباره جذابیت سرمایه‌گذاری در صنعت پتروشیمی/ وقتی جای «سود دلاری» با «سود ریالی» عوض می‌شود

در حالی که واحدهای پتروشیمی گازی از سودآوری بسیار بالایی برخوردار هستند، برخی مسئولان وزارت نفت اعتقاد دارند سرمایه‌گذاری در صنعت پتروشیمی برای سرمایه‌گذاران داخلی جذاب نیست و باید به سراغ سرمایه‌گذاران خارجی رفت.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، صنعت پتروشیمی یکی از مهم­ترین بخش‌­های اقتصادی کشور است که توسعه آن با توجه به وجود منابع عظیم نفت و گاز در کشور ضروری است و مزایای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی فراوانی برای کشور دارد.

از آنجا که صنعت پتروشیمی می‌­تواند یکی از مهم‌ترین مصادیق حرکت به سمت پیاده سازی اقتصاد مقاومتی در کشور باشد، لازم است تا توجه جدی به توسعه آن شود و برنامه­‌ها و اقدامات عملیاتی برای توسعه این صنعت در اولویت قرار گیرد با این وجود، برخی دیدگاه‌های نادرست متولیان صنعت پتروشیمی سبب شده است تا حرکت این صنعت در مسیر توسعه در سال‌های اخیر با کندی مواجه شود.

یکی از مهم‌­ترین باورهای غلط برخی مسئولان دولتی صنعت پتروشیمی «جذاب نبودن سرمایه‌گذاری در صنعت پتروشیمی برای سرمایه­‌گذاران داخلی» است که منجر به تصمیم‌­سازی و تصمیم­‌گیری­‌های غلط در این زمینه می‌­شود و خروجی آن بلااستفاده ماندن ظرفیت­‌های داخلی است؛ در واقع برخی از مسئولان کشور معتقد هستند که این صنعت برای سرمایه­‌گذاران داخلی جذابیت خاصی ندارد و باید به سراغ سرمایه‌­گذار خارجی رفت زیرا تا زمانی ­که تورم و ریسک سرمایه‌­گذاری در کشور بالا است، سرمایه‌گذار داخلی می‌تواند با ذخیره‌سازی سرمایه خود در حساب‌های بانکی بیش از 20 درصد سود ببرد، بنابراین این سرمایه‌گذار ریسک مشارکت در تامین مالی پروژه‌­های صنعت پتروشیمی را به این امید که احتمالاً در آینده به بازگشت سرمایه 20 درصدی برسد، نمی‌پذیرد.

در این مورد عباس شعری مقدم، مدیر عامل سابق شرکت ملی صنایع پتروشیمی اظهار نظرهایی در مورد سرمایه گذاری در این صنعت داشته و اینگونه گفته است که «کوچک ترین واحد پتروشیمی حداقل به 500 میلیون دلار سرمایه نیاز دارد و این پولی است که نزد سرمایه گذاران ایرانی به ندرت پیدا می‌شود یا اگر هم وجود داشته باشد، سرمایه گذاران ایرانی علاقه‌ای به این حجم سرمایه گذاری ندارند و ما نیاز داریم سرمایه گذاری خارجی در این صنعت ورود پیدا کنند دلیلش هم روشن است‌ سرمایه گذار ایرانی وقتی می بیند به دلیل تورمی که در کشور وجود دارد، اگر پولش را در بانک بگذارد بیش از 20 درصد سود می‌برد، برایش دشوار است که این ریسک را بپذیرد و در صنعتی سرمایه گذاری کند که در آینده ممکن است 20 درصد بازگشت سرمایه داشته باشد‌ در مقابل، سرمایه‌گذاران خارجی بسیار مشتاق هستند، برای این که در کشورهای اروپایی نرخ تورم و نرخ سود بانکی هر دو پایین است و این سرمایه گذاری برای آنها سودآور است.».

درباره اینگونه دیدگاه‌­ها نکات زیر قابل طرح است:

1- تفاوت بسیار زیادی بین سود بانکی مطرح شده و انتخاب سرمایه گذار اشتباه سود سرمایه گذاری در پتروشیمی‌ها وجود دارد؛ چرا که سود بانکی مطرح شده از سوی مسئولین مربوطه «سود ریالی» است حال آنکه سود واقعی مشارکت در سرمایه‌گذاری در پتروشیمی‌ها، «سود دلاری» است و سود بانکی 20 درصدی ریالی به مراتب کمتر از سود 20 درصدی دلاری سرمایه‌گذاری در پتروشیمی‌ها است. در نتیجه، مقایسه مسئولین درباره جذاب‌تر بودن سود 20درصدی بانک‌­ها نسبت به سود 20 درصدی پتروشیمی­‌ها از دیدگاه متقاضیان حقیقی و حقوقی داخلی سرمایه‌گذاری در این صنعت، مقایسه نادرستی است.

میزان سوددهی واحدهای مختلف پتروشیمی ­به عوامل مختلفی از جمله نوع خوراک مصرفی (خوراک مایع یا خوراک گاز)، درجه پیچیدگی فناوری­‌های مورد استفاده، ظرفیت تولید و میزان کشش بازار بستگی دارد. در ایران صنعت پتروشیمی شامل هر دو نوع پتروشیمی­‌های خوراک مایع و پتروشیمی­‌های خوراک گاز است و باید در مورد میزان سوددهی این دو نوع واحدهای پتروشیمی به صورت جداگانه بحث شود.

پتروشیمی های خوراک مایع: فناوری قدیمی، استهلاک بالای تجهیزات و عدم تنوع در محصولات تولیدی سبب شده است انتخاب سرمایه گذار اشتباه تا این نوع از پتروشیمی‌­های کشور از جذابیت اقتصادی پایینی برخوردار باشند. این در حالی است که توسعه پتروشیمی­‌های خوراک مایع در کشورهای دیگر و حتی کشورهای حاشیه خلیج فارس کماکان ادامه دارد، بنابراین احداث این نوع از پتروشیمی­‌ها همچنان اقتصادی است. در نتیجه، انتظار می‌رود با رفع مشکلات پتروشیمی‌های خوراک مایع داخل کشور، جذابیت بالایی برای احداث واحدهای جدید خوراک مایع ایجاد شود. از آنجا که توسعه زنجیره ارزش و کاهش خام فروشی نیز جزء برنامه‌­های راهبردی کشور و پایه های اصلی سیاست­‌های کلی اقتصاد مقاومتی است، زمینه سازی دولت برای افزایش سرمایه‌گذاری در واحدهای پتروشیمی خوراک مایع و توسعه این بخش از صنعت پتروشیمی کشور از اولویت خاصی برخوردار است.

پتروشیمی های خوراک گاز: اما میزان جذابیت اقتصادی پتروشیمی‌های خوراک گازی قابل مقایسه با پتروشیمی‌های خوراک مایع نیست به طوری که میزان جذابیت سرمایه‌گذاری در این واحدها به حدی بالا است که بیش از 80 درصد پتروشیمی‌های برنامه ریزی شده برای احداث در کشور در افق سال 1404 از نوع پتروشیمی‌های خوراک گازی خواهند بود. سود ریالی محقق شده پتروشیمی‌های خوراک گازی را به عنوان جذاب‌ترین بخش برای سرمایه‌گذاری بخش داخلی کشور در سال های 92 و 93 به طوری است که سود 38 درصد برای پتروشیمی زاگرس کمترین سود بدست آمده در بین واحدهای موجود به حساب می‌آید.

سود پتروشیمی­‌های گازی کشور در سال 1392 (صورت مالی شرکت­‌های پتروشیمی در بورس)

سود پتروشیمی­‌های گازی کشور در سال 1393

3- با توجه به نکات فوق، سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف صنعت پتروشیمی بخصوص پتروشیمی‌های گازی از جذابیت خوبی برخوردار هستند. در نتیجه، اگر مسئولین کشور اقدام به راه‌اندازی مدل‌های تامین مالی مناسب برپایه انتخاب سرمایه گذار اشتباه استفاده از نقدینگی داخل کشور مانند صندوق سرمایه‌گذاری پروژه باشند و این اطمینان را به مردم بدهند که روند احداث این پروژه‌ها دچار توقف نخواهند شد و ارزیابی حجم سرمایه‌گذاری از ابتدای جذب سرمایه دچار نوسان نمی‌شود و همچنین حداقل سود‌های متعارف را نیز با توجه به اینکه سود پتروشیمی‌های گازی بسیار بیشتر از سود بانکی است تضمین کنند؛ قطعاً بخش زیادی از سرمایه‌گذاری مورد نیاز برای توسعه این بخش را می‌توان با تکیه بر توان مردمی پیش برد. این موضوعی است که با توجه به تاکید بند 1 سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی مبنی بر افزایش نقش مردم در اقتصاد کشور، از اهمیت خاصی برخوردار است.

4- حاکمیت ایران ابزارهای فراوانی برای مردمی کردن اقتصاد در دست دارد که بسیاری از کشورها از داشتن آن محروم هستند و آن ابزار همان مالکیت بر منابع نفت و گاز است. ابزاری که با در دست داشتن آن، می‌توان موتور محرک بخش‌­های اقتصادی شد و با ایجاد جذابیت در این بخش با استفاده از سازوکارهای هوشمندانه ای مانند ایجاد مکانیزم‌­های تنفس یا همان تخفیف مشروط در قیمت خوراک واحدهای پتروشیمی، جذابیت سرمایه گذاری در بخش هایی انتخاب سرمایه گذار اشتباه مانند صنعت پتروشیمی را افزایش داد تا اقتصاد کشور از وابستگی شدید به سرمایه‌­گذاری خارجی که به شدت تابع عوامل سیاسی است، رها شود و پایه توسعه کشور، استفاده از سرمایه‌های داخلی قرار گیرد. به حداقل رساندن سرمایه خارجی مواهب بسیار دیگری نیز دارد و مهم­ترین آن جدا شدن از قید و بندهای فراوانی است که در ازای سرمایه­‌گذاری خارجی، از سوی خارجی‌­ها به ایران تحمیل می­شود. به عنوان مثال، در این حالت، فاینانس خارجی به خرید تجهیزات و دانش فنی از کشور فاینانس کننده که به معنای پشت کردن به تولید داخل و ایجاد رکود و تعطیلی صنایع داخلی مشروط نخواهد شد.

در نتیجه، ضرورت دارد وزارت نفت با شفاف سازی سودآوری بالای صنعت پتروشیمی بخصوص پتروشیمی های گازی برای مردم و همچنین با پیش بینی سازوکارهای لازم برای افزایش سودآوری پتروشیمی های خوراک مایع، شرایط لازم برای افزایش سهم سرمایه های داخلی در توسعه صنعت پتروشیمی را فراهم آورد.

در عین حال با توجه به اینکه بزرگ‌ترین مزیت سرمایه‌گذاری خارجی برای کشور ما ورود فن‌آوری و دانش فنی تولید محصولاتی است که تا امروز در ایران تولید نشده‌اند و فن‌آوری بالاتری نیاز دارند، سرمایه‌گذاری خارجی باید به بخش‌هایی هدایت شود که خلاء فن‌آوری در آنها در کشور وجود دارد و به توسعه زنجیره ارزش کمک می کند. نه بخش‌هایی که بدون نیاز به فن‌آوری پیشرفته، سودهای کلان نصیب سرمایه‌گذاران خواهد کرد.