در راه اجرای یک کسب و کار ، یک شرکت یا سازمان در معرض چندین عامل و شرایط قرار می گیرد که تهدیدی برای عدم دستیابی به اهداف خود و همچنین بقای شرکت است. این شرایط و عوامل خطر ، ریسک تجاری نامیده می شوند .
مقایسه ریسک و عدم قطعیت
زندگی، بالذات دارای شرایطی است که قرار گرفتن در آن شرایط، “پذیرش خطر” را اجتناب ناپذیر می کند. شرایطی که قرارگرفتن انواع ریسک و مدل های ریسک در آنها، زیستن در معرض خطر یا زیان است.
ریسک را می توان “زیان بالقوه” دانست. این دقیقاً همان عدم قطعیت یا “عدم قطعیت نتیجه در یک موقعیت خاص” نیست. مواردی وجود دارد ، که عدم اطمینان ذاتی و قطعی است.
یعنی با توجه به رویدادهای پیش رو، پیشامد ها غیر قابل پیش بینی اند. خلاصه آنکه ریسک وضعیتی را توصیف می کند که در آن وضعیت، احتمال ضرر یا خطر وجود دارد و
عدم قطعیت نیز زمانی رخ می دهد که نسبت به نتایج آینده مطمئن نیستید.
ما معمولا اصطلاحات ریسک و عدم قطعیت را در یک کفه ترازو می گذاریم، اما آیا به تفاوت آنها فکر کرده اید؟ در جدول 1 مقایسه این دو آورده شده است.
اساس مقایسه | ریسک | عدم قطعیت |
مفهوم | احتمال برد یا باخت چیزی ارزشمند | وضعیتی که اتفاقات آینده مجهول هستند |
تحقق | قابل اندازه گیری | غیرقابل اندازه گیری |
وقوع | احتمال وقوع مجهول است | وقوع مجهول است |
کنترل | قابل کنترل | غیرقابل کنترل |
مینیمم سازی | بله | خیر |
احتمالات | مشخص | غیر مشخص |
ریسک
چنین تصور می شود که ریسک، قرار گرفتن در یک موقعیت خاص است که می تواند منجر به سود یا زیان شود. ریسک، احتمال زیان یا احتمال قرار گرفتن در معرض خطر است.
معمولا می توان با اقدامات پیشگیرانه مقدار و عوارض ریسک را به حداقل رساند. در مفاهیم و تعابیر مالی، معنای ریسک با آنچه گفته شد خیلی متفاوت نیست.
ریسک نشان دهنده عدم قطعیت در مورد بازده مورد انتظار سرمایه گذاری است. به عبارتی احتمال وجود تفاوت بین بازده واقعی و بازده مورد انتظار را تصویر می کند.
وجود چنین ریسکی ممکن است منجر به از دست دادن بخش یا کل سرمایه گذاری شود. هرچه ریسک بالاتر رود انتظار بازدهی نیز بیشتر خواهد شد و این همان مبادله ی ریسک بازده تلقی می شود.
انواع اصلی ریسک به شرح زیر هستند:
ریسک سیستماتیک: نظیر ریسک بهره ، ریسک تورم ، ریسک بازار که معمولا گزیرناپذیرند و به کل وضعیت بازار تعمیم می یابند.
ریسک غیر سیستماتیک: نظیر ریسک تجاری و ریسک مالی
عدم قطعیت
منظور ما از عدم قطعیت موقعیتی است که غایت آن قابل پیش بینی نیست. این همان وضعیتی است که گزینه های مختلفی موجودند که قرار است به نتایج خاصی برسند،
اما میزان احتمال حصول نتیجه مشخص نیست. این امر به دلیل نبود اطلاعات و دانش کافی در مورد شرایط موجود است. از این رو ، تعیین یا پیش بینی نتیجه یا وقایع آینده دشوار است.
عدم قطعیت را نمی توان از طریق مدل های پیشین از نظر کمی اندازه گیری کرد. بنابراین، احتمالات را نمی توان در مورد نتایج بالقوه به کار برد، زیرا “احتمالات” ناشناخته هستند.
تفاوت های کلیدی بین ریسک و عدم قطعیت
- ریسک، پیدایش وضعیت شناخته شده ای است که منجر به برد یا باخت چیزی ارزشمند می شود اما عدم قطعیت، شرایطی است که آگاهی از وقایع آینده وجود ندارد.
- ریسک را می توان از طریق مدل های نظری اندازه گیری و پیش بینی کرد اما اندازه گیری عدم قطعیت از نظر کمی ممکن نیست، زیرا حوادث آینده غیرقابل پیش بینی است.
- نتایج احتمالی ریسک شناخته شده اند ولی در موقعیت عدم قطعیت ، نتایج ناشناخته هستند.
- در وضعیت ریسک، اگر اقدامات مناسبی انجام شود ، می توان خطر را کنترل و تحدید کرد در حالی که عدم قطعیت فراتر از کنترل شخص یا شرکت است.
- در شرایط ریسک ، “احتمالات” با مجموعه ای از شرایط مشخص سنجیده می شوند که در وضعیت عدم قطعیت این مهم امکان پذیر نیست.
نتیجه
به قول سعدی: ” نابرده رنج گنج میسر نمی شود” بنابراین هر شرکتی برای ادامه حیات در دراز مدت، باید ریسک هایی را محاسبه کند که احتمال ضرر در آنها کم و احتمال سود زیاد باشد وبرای کسب سود بیشتر باید این ریسک ها را به جان بخرد. عدم قطعیت در هر پیشه ای، ذاتی و غیر قابل اجتناب است و هر فردی در هر مقامی هیچ تصوری در مورد آنچه درآینده “قطعا” رخ خواهد داد ندارد.
معرفی مدل های مختلف ارزیابی ریسک ها و خطرات
امروزه استفاده از روش های ارزیابی ریسک در صنایع مختلف رو به گسترش است به طوریکه در حال حاضر بیش از 70 نوع مختلف کیفی وکمی روش ارزیابی ریسک در دنیا وجود دارد این روش ها معمولا برای شناسایی ،کنترل و کاهش پیامدهای خطرات به کار میرود. عمده روش های موجود ارزیابی ریسک روش های مناسب جهت ارزیابی خطرات بوده و نتایج آنها را میتوان جهت مدیریت وتصمیم گیری در خصوص کنترل و کاهش پیامدهای آن بدون نگرانی به کار برد،هر یک از صنایع بسته به نیاز خود میتواند از روشهای مذکور بهره لازم را کسب کند.این روشها نسبت به یکدیگر دارای مزایا و معایب مختلف میباشد. لذا یکی از وظایف سیستم های ایمنی و بهداشت موجود در هر صنعت (HSE) بررسی کلیه روشهای ارزیابی ریسک ها و خطرات و انتخاب روش مناسب جهت اجرا در صنعت و سازمان مطبوع خود میباشد.بطور کلی میتوان گفت که از نوع روش استفاده شده در ارزیابی ریسک وعمق ارزیابی آن تا حدی میتوان به توانایی سیستم ایمنی موجود و در نتیجه نحوه مدیریت ایمنی در صنعت مذکور پی برد.
معمولا سطح ریسک قابل قبول برای هر سازمان یا هر فرد متفاوت بوده و بستگی به منابع مالی و اقتصادی،محدودیت های تکنولوژیکی عوامل انسانی مجرب ،صلاحدید وتصمیم مدیریت وریسکهای زمینه ای مثل ریسک های مخفی دارد.
سازمان ها معمولا نیاز به سیستمی دارند که علاوه بر ارزیابی فعالیت ها و فرآیند شان بتواند در خصوص وضعیت ریسک ،تعیین معیارهای ریسک قابل تحمل و مشخص نمودن دقیق ریسک دقیق فرآیندهایشان ، و. آنان را رهنمون نماید که بسته به پیچیدگی فعالیت هر صنعت نوع سیستمی که بتواند آنان را به هدف مذکور برساند متفاوت است.لذا سازمان ها باید بتوانند از نوع روشهای ارزیابی ریسک که در این مقاله هدف بررس و مطالعه آنهاست یکی یا تلفیقی از چند مورد را انتخاب نمایند .
در برخی از موارد و جهت پاره ای از فرآیندهای حساس به خصوص در صنایع شیمیایی تولید محصولات انفجاری و احتراقی بایستی قبل از تعیین نوع روش کلیه روشها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و بهترین روش با توجه به منابع مالی ،نیاز به اطلاعات کیفی یا کمی و یا کیفی و کمی ،محدودیت زمان ، محدودیت نیروی انسانی کارآزموده ،نوع کاربرد روش شناسایی ریسک ، مزایا و معایب هر یک از سیستم های مذکور انتخاب نمایند.
اصولا تجزیه تحلیل سیستمها یک روش پر مهارت بوده و بایستی توسط تیم کاملی از کارشناسان که نسبت به سازمان خود شناخت کامل دارند صورت پذیرد انتخاب درست روش شناسایی ریسک به کارایی روش انتخابی و تعیین دقیق ریسک ها می انجامد ، همچنین در انواع ریسک و مدل های ریسک صورتیکه ریسک هر فرآیند به درستی شناخته شده باشد تعیین ریسک قابل قبول و اقدامات اصلاحی جهت کاهش ریسک ملموس تر است.
دراین مرحله به ایمنی سیستم ها میپردازیم:
ایمنی سیستم:
شاخه ای از مهندسی سیستم است که با به کار گیری اصول علمی ،مهندسی،و مدیریتی ،در پی دستیابی به ایمنی مناسب و کافی،شناسایی به هنگام خطرات و آغاز مقدمات پیش گیری کننده در کل عمر سیستم با در نظر گرفتن محدودیت های بازده،زمان و هزینه است.
تاریخچه:
مفاهیم اولیه ایمنی سیستم :
سیستم مجموعه ای از دستورالعمل ها و تجهیزات که برای انجام یک کار یا مجموعه ای از کارهای معین میباشد.
عوامل طرح ایمنی:
1. برنامه ریزی اولیه : که در این مرحله اهداف کلی و جزئی تعریف میگردد.
2. طراحی :برنامه در طراحی جزئی تر شده و نقشه ،پارامتر ها و ویژگی ها ی طراحی تدوین میگردند.
3. اجراء:برنامه ها به اجراء در می آیند با توجه به اینکه با هزینه های فراوان همراه است این مرحله خیلی مهم است
4. بهره برداری :در این مرحله تلاش های فرآیند سیستم جنبه عملی پیدا خواهد نمود
ارزیابی سیستم ها و روشهای آن:
عبارتست از به کار بردن اطلاعات در دسترس برای شناسایی خطرات و تخمین ریسک ناشی از آنها برای افراد ،جمعیت،دارایی ها یا محیط است.
مراحل ارزیابی سیستم:
دارای سه عنصر اصلی است
الف- شناسایی خطرات
ب- ارزیابی ریسک خطرات شناسایی شده
ج- ارائه پیشنهاد هایی برای اقدامات ایمنی
برنامه ریزی برای انجام وا کاوی ایمنی :
1. آنچه باید ارزیابی شود با در نظر گفتن محدودیت ها و فرضیات
2. هدف ارزیابی (یافتن راههایی برای افزایش ایمنی و یا کلی ایمنی)
3. انتخاب روش و دستورالعمل
گرد آوری اطلاعات:
طراحی فنی سیستم
نحوه عملکرد
حوادث قبلی
شناسایی خطرات
شناسایی خطرات:هنگامی که یک روش ویژه به کار برده میشود در برخی از خطرات شناسایی شده که ممکن است برخی از خطرات دیگر از نظر دور بمانند شناسایی در ارزیابی بخش اصلی و کشف منابع عمده خطر و عواملی که ممکن است به عنوان آغازگر و چاشنی بروز حادثه عمل میکند باید هدف اصلی باشد.
ارزیابی ریسک:
• کمی
• کیفی
کمی:احتمال وقوع یک حادثه خاص و پیامدهای آن محاسبه یا برآورد میگردد و سپس از معیار عددی بدست آمده برای قضاوت در مورد پذیرفتنی بودن ریسک خطرات استفاده میشود انجام برآورد عددی مشکل است لذا روش کیفی کاربرد بیشتری دارد.
پیشنهاد اقدامات ایمنی :
شدت و احتمال وقوع شاخص مناسبی را برای تعیین اولویت های خطر فراهم مینماید هر چه احتمال وقوع کوچک باشد خطر پذیرفتنی تر است.
هر اندازه از عمر سیستم گذشته باشد انجام تغییرات برای کاهش ریسک آنها پر هزینه تر است مجموعه اقدامات از لحاظ اولویت بندی مهم هستند.
1- تغییر در طراحی
برای کاهش ریسک اگر نتوان خطری را در هنگام طراحی حذف نمود باید ریسک ناشی از آن خطر به وسیله گزینه های مختلف تا سطح پذیرفتنی کاهش یابد
استفاده از تجهیزات ایمنی در سیستم :
اگر نتوان خطرات را حذف نمود یا ریسک آن ها را کاهش داد بایستی با کاربرد کنترل های مهندسی و ابزارهای ایمنی آنها را کاهش داد و بهتر است بازرسی دوره ای در کارکرد و نگهداری ابزارهای ایمنی در نظر گرفته شود.
در صورتیکه کنترل ها منجر به کاهش ریسک نگردیدند باید ابزارهایی به کار گرفت که شرایط خطرناک را شناسایی کرده وبا ایجاد علایم مناسب کارکنان را از خطر آگاه کند.
استفاده از روشهای کنترل مدیریت و اجرایی مانند تدوین دستورالعمل ها و آموزش کارکنان بهره باید بردولیکن با توجه به اینکه نرخ خطاهای انسانی به عنوان مهم ترین عامل ها ی بروز حوادث معمولا از نرخ وسایل الکترومکانیکی بیشتر است این اقدام کنترلی به عنوان مهمترین عامل بروز حوادث معمولا از نرخ وسایل الکترومکانیکی بیشتر است این اقدام کنترلی به عنوان کم اثر ترین وآخرین راه برای کنترل خطرات استفاده میشود.
پذیرش ریسک:
بالاخره مقداری از ریسک بایستی پذیرفته شود.
ارزیابی های تکمیلی،بررسی های کامل تر،وکاربرد روشهای مکمل
جمع بندی:با جمع بندی نتایج کار پایان خواهد پذیرفت که شامل یک فهرست از خطرات مشاهده شده ،پیشنهاداتی برای انجام اقدامات ایمنی و.
اجرای اقدامات ایمنی وپیگیری ارزیابی
برنامه های ایمنی تلاش دارند تا به نزدیک ترین دز ممکن به قابلیت اعتماد صد در صد دست یابند
ارزیابی مقدماتی خطر به روش Preliminary Hazard Analysis(PHA):
هدف:شناسایی مناطق بحرانی در سیستم ،شناسایی نسبی خطرها و توجه به معیارهای طراحی ایمن است در واقع این روش شناسایی خطرات اولیه میباشد که در آن از تجارب کامل ایمنی موجود استفاده شده و از معایب آن این است که نمیتوان اطمینان حاصل کرد که همه خطرات کشف شده اند.
فهرست مقدماتی خطرPreliminary Hazard List (PHL) : شکل ابتدایی و کاملا تجربی
روش HAZOP :
این روش کیفی بوده و برای شناسایی ریسک های بسیار خطرناک به کار میرود و همچنین از تیمی متخصص در همه علوم بهره گرفته میشود.
هدف:شناسایی خطرات بالقوه فرآیند که قبل از آن نیز انحراف سیستم از اهداف تعیین شده شناسایی میگردد.
این روش برای سیستم های پیچیده مناسب بوده و سخت افزار سیستم را به گونه ای جامع بررسی مینماید نتایج حاصل نیز بسیار مفصل و دقیق هستند.
معایب:وقت گیر بوده و امکان حصول نتیجه در نقص های چند عاملی وجود ندارد.
شرح کار:تیم منتخب تلفیق عبارات راهنما (هیچ،بیشتر،کمتر،معکوس)که در مورد فرآیند صادق است وبا حالات مختلف و وضعیت های فرآیند (جریان ،فشار،دما و. ) ارتباط پیدا میکند.را از طریق طوفان ذهنی بررسی کرده و میتواند انحرافات احتمالی بدترین پیامد را دنبال نماید.
چه میشود اگر(WHAT IF METOD) :
در این روش با پرسش نتایج حاصل از وقوع یک رویداد مشخص ریسک ها شناسایی شده و روش های کنترل پیشنهاد میگردد.
هدف:شناسایی اثرات رویداد های ناخواسته بر سیستم
ارزیابی ریسک زیر سیستم (SSHA)Sub System Hazard Analysis:
برای شناسایی خطرات ناشی از طراحی سیستم های بزرگ انجام میگردد.
خطاها ،نقص ها و تجهیزات ،نرم افزارها و خطاهای انسانی به صورت جداگانه یا همراه همدیگر بررسی میشوند.
معمولا این روش با توجه به پیچیدگی زیر سیستم توسط سازنده وسیله مذکور صورت میگرد.
ارزیابی ریسک به روشSHA System Hazard Analysis :
این روش وضعیت ایمنی کل سیستم را ارزیابی میکند و خروجی و نتایج روش SSHA را جمع بندی میکند.
این روش در واقع ارتباط زیر سیستم ها را از لحاظ موارد ذیل بررسی مینماید.
مطابقت با معیارهای ایمنی
مجموعه ای از رویداد های خطرناک که سبب نقص میشود به شرح ذیل است:
• تغییرات در طراحی
• عملکرد کنترل سیستمی
• عملکرد کنترل انسانی
روش SHA در برگیرنده خطرات کشف شده در SSHA ونیز توصیف این خطرات خواهد بود.
ارزیابی ریسک به روش O&SHA :
بر خلاف اغلب روشها این روش با هدف:شناسایی و ارزیابی خطرات محیط ،کارکنان،و روشهای انجام کار و تجهیزات به کار گرفته شده در سراسر عملکرد سیستم را بررسی می نماید.روش O&SHA خطرات ناشی از انجام فعالیت ها یا وظائف افراد را شناسایی ،ثبت و ارزیابی مینماید.
که شامل موارد ذیل میباشد:
• تغییرات برنامه ریزی شده سیستم
• واسطه ها ورابط های تاسیسات ودستگا ه ها
• محیط های برنامه ریزی شده ،وسایل پشتیبانی ودیگر تجهیزات
• توانایی فعالیت ها یا وظائف
• اثرات وظائف هم زمان و محدودیت های آن
• نیازمندیهای سیستم به پرسنل ایمنی و بهداشت
• پتانسیل وقوع رویداد
ارزیابی درخت خطا FTA :
در این روش یک وضعیت نامطلوب یا بحرانی در نظر گرفته شده سپس با توجه به محیط و عملکرد سیستم همه راه هایی که میتوانند سبب بروز آن وضعیت ناخواسته و نامطلوب شوند جستجو میگردد.
در واقع درخت خطا یک مدل تصویری از خطا را فراهم میآورد.
FTA یک مدل کیفی است که میتوان آنرا به شکل کمی اجرا نمود.
ارزیابی خطرات نرم افزار SWHA
این روش خطاهای نرم افزاری را بررسی می نماید شامل:
• خطاهای برنامه نویسان
• خطاهای خصوصیات نادرست نرم افزار ناشی از عدم درک کامل سیستم از عملکرد آن
روش شناسایی کانون خطرات FMEA :
تمرکز بر نقص هایی است که یک وضعیت غیر قابل اعتماد در سیستم را بو جود میآورد(قابلیت اعتماد دارد).
جزء مورد بررسی چگونه میتواند خراب شده و یا از کار بیافتد.
نتایج خرابی در سیستم مذکور چگونه خواهد بود.
غفلت مدیریت و درخت ریسک MORT:
این روش دو مفهوم را موردبررسی قرار میدهد
ریسک های پذیرفته شده و سهل انگاری وغفلت
در MORT رویداد اصلی همان زیان است
روش ردیابی انرژی و ارزیابی حفاظها ETBA :
تمرکز بر وجود انرژی در سیستم و موانع موجود برای کنترل انرژی.
روش Aden.S.L.J.Heat :
یک فرم ساده با توجه به احتمال خطر و شدت خطر.
روش Kroner
شامل درجه بندی ریسک برای خطرات معین با ضرب شدت در تکرار خطر
روش William Fine
این روش ریسک را تابعی از احتمال وقوع خطر ،پیامد ناشی از آن ومیزان تماس با خطرمیداند.
روش M.Toak
برای ارزیابی ریسک چهار عامل شدت آسیب ، احتمال آسیب
روش Robert N.Anderson
ارزیابی ریسک را بر اساس دو عنصر اولیه ریسک یعنی شدت آسیب واحتمال وقوع یک خطر بنا نهاده است که احتمال وقوع خطر بر اساس میزان تماس با خطر ،تعداد افرادیکه با خطر مواجهند،فاکتورهای محیطی وقابلیت اعتماد عملکرد ایمنی تعیین مینماید
روش یا الگوی سازمان HSE انگلستان
این روش شامل پنج مرحله است:
1. شناسایی خطرات
2. چه کسی وچگونه ممکن است آسیب ببیند
3. ارزیابی ریسک ناشی از خطر
4. ثبت یافته ها
5. بازنگری ارزیابی
ریسک تجاری (Business Risk) چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟
به طور کلی سرمایه گذاری مستلزم پذیرش ریسک است. فرقی نمی کند این سرمایه گذاری در بازار، صنعت، کشاورزی یا بورس اوراق بهادار انجام بگیرد. این مقاله به بررسی یکی از انواع ریسک های مرتبط با سرمایه گذاری به نام ریسک تجاری می پردازد و خواندن آن برای کسانی که قصد سرمایه گذاری در حوزه های مختلف از جمله بازار بورس اوراق بهادار را دارند، می تواند مفید باشد.
ریسک تجاری (Business Risk) چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟
ریسک تجاری
مفهوم ریسک به معنی قرار گرفتن در موقعیتی است که در آن از جنبهای احتمال بروز خطر وجود دارد. با اینحال هر انسانی در زندگی ریسک انجام کارهایی را می پذیرد، حتی در سادهترین و کم تنشترین انواع زندگی. یکی از حوزه هایی که مردم عموماً در آن دست به ریسک می زنند، اقتصاد است. مشارکت در یک پروژه انبوه سازی برای صاحبخانه شدن یا حتی فروش خانه، خرید و فروش ارز، طلا و سکه و همچنین این اواخر سرمایه گذاری در بورس.
گرچه در همه مثالهای نامبرده شده خطرات زیان مالی وجود دارد اما عموماً مردم به دنبال راه هایی برای سرمایه گذاری می گردند که ریسک کمتری را به دنبال داشته باشد. نکته مهم این است که در بسیاری از اوقات سرمایه گذاریهای خرد حتی با یک دانش عمومی محدود درباره مکانیزم حوزهای که در آن سرمایه گذاری صورت می گیرد، نیز انجام نمیشود.
ریسک تجاری عبارت است از قرار گرفتن یک شرکت یا سازمان در برابر عواملی که می توانند منجر به کاهش سود و یا حتی زیان و ورشکستگی آن شود. به نوعی هر چیزی که تهدیدی برای اهداف مالی یک شرکت محسوب شود را به عنوان ریسک تجاری آن کسب و کار در نظر می گیریم. فاکتورهای بسیار زیادی در زمینه ریسک تجاری تعیین کننده اند.
این فاکتورها می توانند درون مجموعه قرار داشته باشند یا بیرون از آن. می توانند قابل کنترل باشند یا غیر قابل کنترل. گاهی اوقات مدیریت یک شرکت ممکن است انواع ریسک و مدل های ریسک مجموعه را به ورطه ای بکشاند که متحمل ریسک هایی با درجه بالاتر شوند. بنابراین همانطور که می توان از تعاریف و توصیفات بیان شده دریافت، ریسک تجاری اجتناب ناپذیر است و همه بنگاه های اقتصادی در جهان توسط مؤسسات معتبر، ریسک سنجی می شوند تا برای سرمایه گذاران مشخص شود که تا چه حد می توانند به بازدهی سرمایه خود امیدوار باشند. (1)
- ذائقه مشتری ها و مسائل مربوط به انواع ریسک و مدل های ریسک عرضه و تقاضا
- قیمت تمام شده محصولات برای مشتریان
- رقابت های اقتصادی
- شرایط کلی اقتصاد یک کشور
- تصمیمات سیاسی و اقتصادی مسئولان دولتی
- سایر اتفاقات غیرمترقبه نظیر شیوع یک بیماری مانند کرونا
مثلاً شاخص بورس داو جونز به عنوان یکی از بازارهای معتبر جهان به محض تأیید خبر شیوع جهان بیماری، در 24 فوریه 2020 به میزان سه درصد ریزش داشت. اما همه عوامل مؤثر بر ریسک تجاری به اندازه کورونا غیرقابل پیشبینی نیستند. (2)
اما نمونه دیگری از عوامل مؤثر بر ریسک تجاری تصمیمات سیاسی و اقتصادی دولت ها است. فرض کنید سهام هر شرکتی که محصولاتش به طور انحصاری در کشور تولید می شود یا واردات آن تعرفه های بسیار سنگینی دارد را خریده اید. آن شرکت تنها تولید کننده محصول مورد نظر است و خریدار داخلی چاره ای جز خرید کالای آن شرکت ندارد. بنابراین تقاضا همیشه از عرضه برای محصولات آن شرکت بیشتر است. در نتیجه سهامداران آن شرکت همواره سود می برند و روزگار خوشی را می گذرانند.
حالا اگر سایه سیاست های حمایتی دولت از روی آن کالای خاص برداشته شود و تعرفه واردات کالای مشابه نیز لغو گردد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ شرکت مورد نظر دیگر به اندازه گذشته مشتری نخواهد داشت. فروشش کم خواهد شد و سود کمتری به سهامدارانش تعلق می گیرد یا حتی ممکن است به مجموعه ای زیان ده تبدیل شود. به عنوان نمونه صنعت خودروسازی در ایران چنین وضعیتی دارد. یکی از ریسک های تجاری محتمل برای سهامداران شرکت های خودروسازی ایرانی از جانب سیاست گذاری های جدید خواهد بود.
حوزه های مرتبط با ریسک تجاری
1. ریسک استراتژیک
ریسک استراتژیک که یکی از انواع ریسک تجاری محسوب می شود به این معنی است که سران یک شرکت تصمیم بگیرند که بر اساس نقشه کسب و کار ( Business Model ) خود پیش نروند. یا اینکه اصولاً این اتفاق به صورت ناخواسته و ناشی از ضعف مدیریت باشد. به هر صورت پیش نرفتن مطابق مدل کسب و کار می تواند خطراتی را به دنبال داشته باشد.
فرض کنید شرکتی که با هدف ساخت خودروهای ارزان قیمت برای خانوارهای طبقه اقتصادی متوسط پایه گذاری شده است، ناگهان پس از گذشت چند ماه تصمیم به طراحی و تولید خودروهای لوکس بگیرد. از آنجا که شرکت مورد نظر تجربه ای در زمینه طراحی، تولید، بازاریابی و فروش آن نوع خودرو ندارد بنابراین احتمال زیان در طرح مورد نظر و از دست رفتن بخش از سرمایه های شرکت وجود دارد. به این ترتیب چنین تصمیمی می تواند منجر به ریسک تجاری برای مجموعه و ضرر مالی برای سهامدارانش در نظر گرفته می شود.
2. ریسک عرضه
این نوع ریسک در تجارت هایی بالاتر است که عرضه محصولات توسط دولت، سندیکاها یا اتحادیه ها به شدت کنترل می شود و شیوه های خاصی برای عرضه محصولات یا خدمات به مشتری وجود دارد. به طور کلی هرچه بستر عرضه سفت و سخت تر و انحصاری تر باشد یا اینکه کمبود امکانات زیرساختی باعث به وجود آمدن مشکلات در این حوزه شود، ریسک تجاری شرکت افزایش می یابد.
3. ریسک های عملیاتی
بنا به حوزه ای که یک کسب و کار درآن فعالیت می کند میزان و شکل این نوع ریسک متفاوت است. همچنین در شرکت های بزرگ که به تناسب حجم فعالیتشان انظباط و شفافیت مالی مناسبی ندارند و همچنین مدیریت کارآمادی تصمیم گیری نمی کند، بیش از بقیه چنین شکلی از ریسک را برای سهامدارنشان در پی دارد. یکی از راه حل های کاهش چنین ریسکی وجود بخش های نظارتی درونی و بیرونی بر شرکت و اصلاح روندهای اشتباه است.
روندهای اشتباه عملیاتی هم می توانند منشاء انسانی داشته باشند و هم ناشی از ابزارآلات و ماشین ها باشند. امروزه با اضافه شدن فضای اینترنت به زندگی انسان ها، تهدیدات سایبری نیز جزو فاکتورهای تأثیرگذار بر ریسک تجاری محسوب می شود. طبق آماری که از سال 2017 منتشر شده است 54 درصد از شرکت ها یک بار یا بیشتر حملات سایبری را تجربه کرده اند و جالب اینجاست که تنها یک سوم آن ها معتقدند که منابع لازم جهت مقابله با تهدیدات سایبری را در اختیار دارند. (3)
4. ریسک اعتباری
بنجامین فرانکلین یکی از بنیان گذاران ایالات متحده آمریکا می گوید: «به کارهای خوب زیادی نیاز است تا شهرت خوبی کسب شود، اما تنها یک کار بد می تواند آن را نابود کند». اشاره فرانکلین به حساسیت های مربوط به اعتبار، شهرت، حیثیت و آبرو قابل تأمل است. ریسک های مربوط به اعتبار یا شهرت یک مجموعه حوزه ای انواع ریسک و مدل های ریسک است که نتیجه همه مشکلات در آن سر ریز می شود. مدیریت جدیدی که نمی تواند به خوبی مدیر قبلی شرکت را هدایت کند ضربه اصلی را در واقع به اعتبار شرکت می زند.
همچنین خطاهای عملیاتی درون شرکت نیز باعث لطمه به آبرو مجموعه خواهد. به همین دلیل است که بسیاری از شرکت های بزرگی که در سطح جهانی مشغول به فعالیت هستند به محض مشاهده هرگونه گزارش درباره ایراد یا مشکلی در خدمات یا محصولاتشان برای رفع آن اقدامات فوری به عمل می آورند.
به عنوان مثال مشکلات مربوط به باطری های شرکت اپل در سال 2017 که در رسانه ها به رسوایی «باتری گیت» معروف شد، باعث کاهش ارزش سهام این شرکت گردید. سهام اپل در بازار بورس داو جونز پس از اینکه شرکت مسئولیت عمدی بودن کند شدن گوشی ها را بر عهده گرفت به میزان 1.7 درصد کاهش پیدا کرد. از مواردی که می تواند بر اعتبار یک مؤسسه تأثیر قابل توجهی بگذار «رسانه» است. رسانه ها به دلیل نفوذ گسترده شان در میان عموم تأثیر بسزایی در شکل گیری حسن شهرت یا عکس آن را برای یک فرد یا مؤسسه دارند. (4)
همه زمینه های نامبرده می توانند به عنوان عوامل بروز ریسک در بین کسب وکارهای متنوعی مشترک باشند، اما باید در نظر داشت که برخی کسب و کارها انواع ریسک و مدل های ریسک از بقیه در زمینه خاصی آسیب پذیرترند. مثلاً برای یک شرکت دارویی که فرآورده هایش با سلامتی مردم گره خورده و به خاطر همین عموماً از حمایت های دولتی حتی در شرایط بحران برخوردار است، ریسک های مربوط به سیاستگذاری های جدید که از عوامل خارجی محسوب می شود به نسب سایر کسب و کارها کمتر است. یا شرکتی که وابستگی بسیار زیادی به بستر اینترنت دارد تهدیدات حوزه سایبری برایش بیش از سایر بخش ها چالش محسوب می شود.
ریسک تجاری چگونه محاسبه می شود؟
- اول اینکه چقدر احتمال بروز مشکلی خاص وجود دارد.
- دوم اینکه اگر مشکل به وجود آمد تا چه حد می تواند آسیب برساند.
اما فاکتور دوم مربوط به توانایی، امکانات و منابع لازم یک تجارت برای مقابله با تهدیدات است. در محاسبه این فاکتور نیز براساس توان مقابله با تهدیدات ریسک سنجیده می شود. محاسبه می شود که اگر مشکلی در یک زمینه خاص برای مجموعه پیش بیاید آسیب پذیری تا چه حد است. معیار ارزیابی برای این پارامتر هم می تواند عددی باشد و هم کیفی. (5)
مؤسسات ریسک سنجی و اقتصادی در دنیار پارمتر های مختلفی را برای محاسبه ریسک سرمایه گذاری یا تجارت در یک کشور در نظر می گیرند بنابراین ممکن است نتایجشان کمی با یکدیگر متفاوت باشد. اما در مجموع برای تصمیم گیری سرمایه گذاران تعیین کننده اند.
جمع بندی و نتیجه گیری
ارزیابی میزان ریسک تجاری هم برای مدیران و هم برای سهامداران با اهمیت است. تجارت های که زمینه های به وجود آمدن خطرات احتمالی را برای خود در نظر نمی گیرند و برای مقابله با آن ها برنامه ریزی نمی کنند مانند کشورهایی هستند که هیچ ایده ای برای مواقع بحران ندارند. در این موقعیت سهامداران اولین کسانی هستند که ضربه می خورند. به عنوان یک سهامدار می توانید با بررسی وضعیت های مالی، گزارش های سالانه و پیگیری اخبار مربوط حوزه ای که در آن سرمایه گذاری کرده اید تهدیدات آینده را پیش بینی کنید تا در صورت نزدیک بودن حادثه زودتر از بقیه سرمایه تان را نجات دهید.
ریسک های تجاری منابع مختلفی دارند که در دو دسته کلی داخلی و خارجی تقسیم می شوند. بعضی از آن ها حاصل شرایط بیرونی هستند و بعضی دیگر نتایج تصمیمات، عملکردها و ساختارهای داخلی مجموعه. همانطور که زندگی معمول در دنیا حتی در آرام ترین نقاطش ریسک هایی را در پی دارد، سرمایه گذاری در یک بنگاه اقتصادی نیز ریسک های خاص خودش را به دنبال خواهد داشت. بنابراین نباید بی جهت از فعالیت اقتصادی ترسید بلکه باید با کسب آگاهی لازم دست به اقدامات مطلوب زد.
ریسک تجاری : تعریف ، انواع ، اهمیت و به حداقل رساندن ریسک تجاری
ریسک تجاری چیست ؟ ریسک تجارت می تواند در هر کجا و در هر زمان رخ دهد. خطای مدیران بزرگ و ناکارآمدی کارکنان همیشه عامل شکست یک کسب و کار نیست . انواع مختلفی از ریسک های تجاری وجود دارد. قبل از آماده شدن برای طراحی هر برنامه ای به منظور اجرا، باید انواع ریسک تجاری را بدانید، زیرا هر ریسک باید به نحوی خاصی مورد استفاده قرار گیرد.
آنچه در این مقاله ریسک تجاری خواهید خواند :
ریسک تجاری چیست؟
درک اهمیت دانستن ریسک کسب و کار
انواع ریسک تجاری
شناسایی ریسک تجاری
به حداقل رساندن ریسک تجاری
ریسک تجاری
به عبارت ساده، ریسک تجاری می تواند به عنوان ریسک ها ، تهدیدات ، و عدم اطمینان در ارتباط با یک کسب و کار باشد که ممکن است در دستیابی به اهداف مالی مانع ایجاد کند .
در این مقاله مدیریتی ما جزئیات پنهان ریسک تجاری را برطرف خواهیم کرد . و انواع ریسک و مدل های ریسک اطلاعات شما را در مورد آن ها به روزرسانی می کنیم . بنابراین می توانید استراتژی کسب و کار بدون ریسک را برای کسب سود مورد انتظار خود را ایجاد کنید.
ابتدا ، باید بدانیک که ریسک تجاری چیست ؟
ریسک تجاری چیست؟
هنگامی که به تعریف ریسک کسب و کار می رسیم ، اجازه دهید از شما بپرسم شما چه فکر می کنید؟
شما باید به عوامل فاحشی فکر کنید که می تواند باعث خسارت برای کسب و کار تان شود. – و بله درست است بگذارید جزئیات بیشتری را درک کنیم .
در راه اجرای یک کسب و کار ، یک شرکت یا سازمان در معرض چندین عامل و شرایط قرار می گیرد که تهدیدی برای عدم دستیابی به اهداف خود و همچنین بقای شرکت است.
این شرایط و عوامل خطر ، ریسک تجاری نامیده می شوند .
ریسک تجارت می تواند در هر کجا و در هر زمان رخ دهد. خطای مدیران بزرگ و ناکارآمدی کارکنان همیشه عامل شکست یک کسب و کار نیست . به طور مشابه، ریسک کسب و کار نیز می تواند هم از فعالیت داخلی یک سازمان و هم نیروهای خارجی باشد.
هر گونه اقدام در زندگی با برخی از خطرها همراه است. نبایستی از این خطرات فرار کرد. همانطور که در مورد کسب و کار هم این مطلب صادق است.
یک کسب و کار قابل اعتماد با چالش های متعددی در طول عمر خود مواجه می شود. تمرکز اصلی سازمان ها باید تشخیص ریسک ، اجتناب از خطرات – در صورت امکان – ایجاد یک برنامه کارآمد برای مقابله با خطرات و یک طرح مدیریت ریسک در محل باشد.
[vc_row][vc_column][vc_cta h2=”مقالات پیشنهادی” txt_align=”justify” style=”3d” color=”mulled-wine”]
تفاوت بازاریابی استراتژیک و مدیریت استراتژیک
درک اهمیت دانستن ریسک کسب و کار
درک اهمیت دانستن ریسک کسب و کار
بسیاری از مردم آرزو می کردند که آنها رئیس باشند با این حال، تعداد اندک تصمیم می گیرند که مسیر ایجاد یک کسب و کار را دنبال کنند. چرا اینطور است؟
این عمدتا به دلیل عوامل خطر مرتبط با اجرای یک کسب و کار است.
هر جنبه ای از کسب و کار موجب ریسک می شود، اما این بدان معنا نیست که سایر کسب و کارهای رشد یافته در دنیای ما وجود ندارد.
ریسک کسب و کار از عملکرد کلی یک شرکت حاصل می شود. این خطرات نهادهای تجاری را در موقعیتی قرار می دهند که در آن قادر به بازگشت کافی سرمایه به سرمایه گذاران و ذینفعان نیستند.
یک دلیل برای توسعه چنین شرایطی ممکن است تصمیمی اشتباه در بخشی از مدیران ارشد یک شرکت باشد. با این حال، این امر می تواند به دلیل تغییرات در قوانین مالی یک کشور باشد.
برخی از عواملی که می توانند موقعیت های خطرناکی را برای کسب و کار ایجاد کنند عبارتند از:
عواملي كه ممكن است سبب موقعیت های ريسك تجارت شوند
تغییر در تقاضا برای کالاها یا ترجیحات مصرف کننده
ورود یک رقیب قوی در بازار
تغییر هزینه ساخت کالا
تغییرات در مقررات دولتی
شرایط اقتصادی یک کشور
تغییرات در نرخ ارز
بنابراین، هنگامی که از عواملی که می تواند علت ریسک کسب و کار باشد، آگاهی داشته باشید، درک بهتری از انواع ریسک تجاری در صاحبان کسب و کار بوجود می آید .
[vc_row][vc_column][vc_cta h2=”مقالات پیشنهادی” txt_align=”justify” style=”3d” color=”mulled-wine”]
ماتریس آنسوف – ماتریس سهم رشد آنسوف
انواع ریسک تجاری
انواع ریسک تجاری
انواع مختلفی از ریسک های تجاری وجود دارد. قبل از آماده شدن برای طراحی هر برنامه ای به منظور اجرا، باید انواع ریسک تجاری را بدانید، زیرا هر ریسک باید به نحوی خاصی مورد استفاده قرار گیرد.
# 1 ریسک فیزیکی
ریسک های فیزیکی به تمام خطراتی اشاره دارد که تهدیدی برای اموال کسب و کار، دارایی های مادی و منابع انسانی مانند آتش سوزی، سرقت، آسیب ها و خطر برای کارکنان می باشد. این نوع ریسک به هزینه تعمیر یا جایگزینی منجر خواهد شد.
همچنین ممکن است برخی از موارد به هزینه های قانونی منجر شود.
# 2 ریسک استراتژیک
هر کسب و کار برای رسیدن به اهداف خود با ایجاد استراتژی های خاص، به حیات خود ادامه می دهد. خطرات استراتژیک زمانی رخ می دهد که استراتژی ها یا مدل کسب و کار شرکت دیگر کار نمی کند. در عوض ، این شرکت را در جهت از دست دادن و ریسک بیشتر می برد.
استراتژی ها ممکن است ارزش خود را به عنوان یک نتیجه از عوامل مختلف از دست بدهند. نکته اصلی در چنین مواردی این است که تشخیص دهید که مدل کسب و کار گذشته دیگر سود مورد نظر را ایجاد نمی کند و نیاز به استراتژی های دقیق تر وجود دارد.
[vc_row][vc_column][vc_cta h2=”مقالات پیشنهادی” txt_align=”justify” style=”3d” color=”mulled-wine”]
بازاریابی تجاری / ترید مارکتینگ
# 3 ریسک پذیرش
بعضی از کسب و کارها در بخش هایی هستند که با قوانین و مقررات بسیار مدیریت می شوند. این صنایع با ریسک پذیری قوی مواجه هستند. صنعت سیگار یک مثال از این قضیه است؛ تولیدکنندگان سیگار مجوز فروش مستقیم به مصرف کنندگان ندارند. آنها ابتدا باید آن را به عمده فروشان یا خرده فروشان بفروشند.
هنگامی که قوانین و مقرراتی که توسط دولت یا هر سازمان دیگری به رسمیت شناخته می شود، پیروی نمی شود، گفته می شود که این شرکت غیر سازگار است. عدم انطباق ممکن است ناشی از جهل یا عدم درک قوانین باشد. این می تواند منجر به پیگرد قانونی، جریمه و صدمه به شهرت شود.
# 4 ریسک انسانی
ریسک انسانی زمانی اتفاق می افتد که کارکنان و یا فعالیت های آنها تهدیدی برای شرکت می شود. یک شرکت با موفقیت کار سختی را با کارکنان خود انجام داشته است . همان کارکنان همچنین ممکن است که شرکت را در جهت اشتباه به شرط آن که غیرقابل انطباق یا بی کفایت باشند، هدایت کند.
علاوه بر این، فقط رفتار آنها در محل کار نیست که می تواند بر کسب و کار تاثیر بگذارد. سوء رفتار در خارج از ساعت اداری و غیر کاری نیز می تواند تهدیدی برای این شرکت باشد.
یک مثال از این نوع ریسک ، دخالت کارمند در سوء استفاده یا فروش غیرقانونی کالای شرکت است. همچنین اختلاس و تقلب، اشکال دیگری از خطرات انسانی است که شرکت باید از خود در برابر این نوع ریسک محافظت کند.
# 5 ریسک فناوری
در دنیای امروز تکنولوژی نقش مهمی ایفا می کند. کسب و کارها نیز وابسته به فناوری های پیچیده هستند. بنابراین ناکامی های تکنولوژی که منجر به ناتوانی در اجرای کسب و کار می شود، می تواند به عنوان خطرات فناوری شناخته شود.
این نوع ریسک به شکل های مختلف می آیند. یکی از اشکال اساسی ریسک تکنولوژی یک قطعی برق است. این می تواند سخت افزار و نرم افزار با ارزش را بی فایده نماید.
اشکال دیگر تهدید تکنولوژیکی یک حمله سایبری، نقض داده های محرمانه، آلودگی بدافزار در سیستم، خرابی نرم افزار و از بین رفتن اطلاعات است.
# 6 ریسک مالی
یکی از رایج ترین انواع ریسک ، خطر مالی است. یک شرکت ممکن است به دلایل مختلف با عوامل مالی داخلی و خارجی مواجه شود. عوامل داخلی می توانند از عدم پرداخت مشتریان یا برنامه ریزی ضعیف مالی باشد.
برخی از عوامل خارجی که می توانند خطرات مالی را ایجاد کنند تغییر در مقررات دولتی است. تغییر نرخ ارز و نوسانات بازار مالی نیز از آن جمله اند.
خطرات مالی باید در همه موارد به طور جدی مورد توجه قرار گیرد. این نوع ریسک نه تنها باعث آسیب رساندن به سود شما می شود، بلکه می تواند شرکت شما را از بازار کسب و کار بیرون بکشد.
علاوه بر این، برخی از انواع دیگر خطرات وجود دارد، و شما باید درک درستی از آنها داشته باشید.
[vc_row][vc_column][vc_cta h2=”مقالات پیشنهادی” txt_align=”justify” style=”3d” color=”mulled-wine”]
13 ریسک در تجارت
13 ریسک در تجارت همان چیزی است که صاحبان کسب و کار باید بدانند. در این مقاله به 13 نوع خطر تجاری که می تواند هر شرکتی را تهدید کند، می پردازیم.
ریسک در تجارت
ریسک در تجارت به موانع احتمالی گفته می شود که ممکن است مانع از دستیابی یک شرکت به اهداف نهایی خود شود. برخی از این خطرات تحت کنترل هستند، در حالی که برخی از آنها خارج از کنترل ما می باشند مانند ریسک اقتصاد جهانی. به هر صورت باید بدانیم که تجارت بدون ریسک امکان پذیر نیست.
در برخورد با هر گونه ریسک باید تلاش کنیم که خطرات آن را به حداقل ممکن برسانیم. حذف کامل خطرات امکان پذیر نیست و ما در تجارت چیزی بعنوان خطر صفر نداریم. اما موضوعی که حائز اهمیت است تحمل ریسک است. باید بدانیم که متناسب با بیزینسی که داریم تا چه اندازه توان تحمل ریسک را خواهیم داشت.
اما ریسک هایی که ممکن است در هر تجارتی با آنها روبهرو شویم، کدامند؟ در ادامه به معرفی برخی از این ریسک ها در تجارت می پردازیم.
حوزه اصلی و تخصصی گروه ما ثبت شرکت در آلمان و اخذ اقامت آلمان از طریق ثبت شرکت است. در این باره بیشتر بدانید.
معرفی ریسک های موجود در تجارت
در زیر به معرفی 13 ریسک موجود در هر کسب و کار و تجارتی پرداخته ایم. امید است که معرفی این ریسک ها به شما و کسب و کارتان در مسیر پر فراز و نشیب اقتصادی کمک کند. بدون هیچ اتلاف وقت معرفی ریسک های موجود در تجارت را شروع می کنیم.
ریسک رقابتی در تجارت
این یکی از رایج ترین انواع ریسک در هر صنعتی محسوب می شود. رقابت در همه فعالیت های اقتصادی وجود دارد. ریسک رقابتی مزیتی است که ممکن است رقبا با دستیابی به هدف از شما بدست آورند. کاهش سهم بازار هم نوعی ریسک رقابتی است و بدین معنا است که رقبای شما سهم بیشتری از بازار را به دست می آورند.
ریسک اقتصادی در تجارت
ریسک اقتصادی در آن گروه از ریسک هایی قرار می گیرد که خارج از کنترل شرکت ها انواع ریسک و مدل های ریسک می باشد. هر گونه ریسک مرتبط با شرایط اقتصادی یک کشور به عنوان ریسک اقتصادی نامیده می شود، نظیر کاهش سرعت اقتصاد، تغییرات اقتصادی در سطح کشوری و جهانی، کاهش ارزش پول یک کشور و غیره. حتی اقدامات شدید دولت ها در مواجهه با برخی از موضوعات در زمره ریسک اقتصادی قرار دارد.
ریسک عملیاتی در تجارت
نوع دیگری از خطر که شرکت ها با آن مواجه هستند ریسک عملیاتی است. هرگونه اختلال در روند فعالیت های روزانه یک شرکت ریسک عملیاتی نامیده می شود. هر شرکت فرایندهای متفاوتی را در خود جای داده است نظیر فرایند خدمات به مشتری و یا فرایند زنجیره تامین. خطراتی که هر یک از این فرایندها را در خطر قرار دهد در زمره ریسک عملیاتی قرار دارد. این نوع ریسک در هر مرحله ای از انجام یک فرایند و حتی پس از اتمام آن ممکن است وجود داشته باشد.انواع ریسک و مدل های ریسک
D 2 C در واقع مدلی از بازاریابی است که در آن تولید کننده بدون نیاز به شرکت های عمده فروش، توزیع کننده و یا خرده فروشی ها محصول و یا خدمات خود را مستقیماً به مصرف کننده ارائه می کند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره D 2 C مقاله زیر را مطالعه فرمایید.
ریسک عدم رعایت ضوابط در تجارت
همیشه این احتمال وجود دارد که که در یک شرکت به هنگام انجام کار قوانین و ضوابط نادیده گرفته شود. عدم رعایت ضوابط به معنای خطر برای یک سازمان محسوب می شود. لذا در بسیاری از سازمان های بزرگ معمولا بخشی تحت عنوان Compliance Department وجود دارد که بخشی از وظایف آن کنترل این نوع ریسک در سازمان می باشد.
ریسک استراتژی در تجارت
شرکت ها برای پیشبرد اهداف خود استراتژی های مختلفی را تعریف می کنند. آیا همیشه این استراتژی ها می تواند شرکت را به موفقیت برساند؟ ریسک مربوط به انتخاب یک استراتژی خاص به عنوان ریسک استراتژی نامیده می شود. اگر آخرین استراتژی اتخاذ شده توسط یک شرکت به درستی اجرا نشود، تهدید بزرگی برای کل سازمان محسوب خواهد شد.
ریسک اعتباری (1) در تجارت
هر سازمانی ممکن است با ریسک اعتبار و شهرت مواجه باشد. افت شهرت ممکن است ضررهای طولانی مدت برای سازمان ایجاد کند. دلایل افت شهرت می تواند عدم کیفیت محصول و خدمات و متعاقب آن نارضایتی عمومی مشتری از سازمان باشد. شرکت هایی که اعتبار و شهرت خود را از دست می دهند معمولا مورد سرزنش مشتریان قرار می گیرند.
آشنایی با فروش B 2 B می تواند به شما کمک کند تا پس از ثبت شرکت در آلمان در قالب نماینده فروش و یا یک شرکت تریدر در این حوزه فعالیت نمایید.
ریسک پروژه در تجارت
انجام یک پروژه جدید برای یک سازمان همیشه با خطر همراه است. گرچه گرفتن یک پروژه بویژه یک پروژه کلید در دست (Turn Key) همواره مورد استقبال سازمان ها قرا می گیرد اما آیا این پروژه ها همیشه با موفقیت به اتمام خواهد رسید؟ پایانی موفقیت آمیز برای یک پروژه Turn Key به مفهوم افزایش توان مالی و ایجاد شهرت و اعتبار محسوب می شود اما ریسک عدم موفقیت همیشه وجود دارد که به آن ریسک پروژه می گویند.
ریسک انواع ریسک و مدل های ریسک نوآوری در تجارت
نوآوری می تواند یکی از رموز موفقیت سازمان ها باشد اما تضمینی وجود ندارد که هر محصول خلاقانه در بازار مورد پذیرش قرار گیرد. تولید یک محصول جدید نیاز به سرمایه گذاری زیادی در بخش تحقیق و توسعه دارد و عرضه آن در بازار باید در زمان مناسب انجام شود. بعنوان مثال پیش از آنكه اپل تولید تلفن های صفحه لمسی خود را به بازار عرضه کند نوکیا و چند شرکت دیگر سعی کردند تا تلفن های بدون صفحه کلید را راهی بازار کنند ولی محصول آنها از محبوبیت زیادی در بازار برخوردار نشد و مشتریان آنها را نپذیرفتند در حالی که محصول عرضه شده توسط اپل به دلیل ایجاد محبوبیت در بازار بعدها مورد استقبال قرار گرفت.
ریسک کیفیت در تجارت
کیفیت یک محصول همواره یکی از پارامترهای اساسی در موفقیت یا عدم موفقیت یک محصول محسوب می شود. کالاهای با کیفیت ولی گران همیشه مشتری خود را دارند در حالی که محصول بی کیفیت و ارزان به زودی از چرخه بازار حذف می شود. ریسک کیفیت حتی پس از تولید کالا و ورود به بازار هم می تواند وجود داشته باشد اگر با گذر زمان نتواند با استانداردهای روز مطابقت نماید.
ارتباط با مشتری و توسعه آن یکی از سخت ترین چالشهایی است که سازمانها با آن روبرو هستند. ارتباط با مشتری و معرفی راه هایی برای ایجاد ارتباط با مشتری به گونه ای موثر موضوع مقاله زیر است.
ریسک اعتباری (2) در تجارت
پرداخت به موقع وجه کالای فروخته شده به خریدار در زمان مقرر ضامن گردش صحیح پول در سازمان و رشد و پویایی آن خواهد بود. هرگونه اختلال در برگشت پول توسط خریدار برای سازمان شما خطری جدی محسوب می شود به همین لحاظ تعهد یا عدم تعهد مشتریان شما به پرداخت به موقع وجوه سازمان شما را با ریسکی مواجه خواهد کرد که ریسک اعتباری نامیده می شود.
ریسک سیاسی در تجارت
هر سازمانی در معرض ریسک سیاسی قرار دارد. وضعیت سیاسی یک کشور ممکن است باعث ایجاد اختلال در شرکت برای مدت زمان طولانی شود و باعث تغییراتی در بخشی از سازمان یا کل آن شود. عوامل سیاسی بیرونی است و توسط هیچکس قابل کنترل نیست. بعنوان مثال تحریم های کشور در وضعیت فعلی فعالیت شرکت ها را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.
ریسک فصلی در تجارت
در بسیاری از شرکت ها فروش محصول و خدمات تحت تأثیر فصول می باشد و ضروری است تا شرکت برای حفظ فروش خود در تمام سال برنامه ریزی مناسبی داشته باشد. بعنوان مثال با شروع فصل زمستان تقاضا جهت عضویت در باشگاه های ورزشی سرپوشیده افزایش می یابد، لذا درآمد حاصل در این فصل و تلاش برای جذب مشتری در انواع ریسک و مدل های ریسک فصول غیر اوج باید به گونه ای مدیریت شود تا در تمام سال بتواند سطح درآمد یکسانی را برای سازمان حفظ کند.
ریسک مالی در تجارت
یکی از مهم ترین انواع ریسک برای یک سازمان ریسک مالی است. ریسک مالی نه تنها برای سازمان بلکه برای سرمایه گذارانی که به دنبال بازگشت سرمایه هستند نیز مهم است. این نوع ریسک با توجه به ماهیت یک سازمان، میزان رشد و یا کیفیت محصولات قابل ارزیابی است. برای بانک ها هم هنگام ارائه وام و تسهیلات مالی این ریسک مورد توجه است. بدیهی است هر چه فروش بهتر باشد ریسک مالی کمتر است. ریسک مالی می تواند ناشی از عوامل بیرونی هم باشد. در شرایط رکود اقتصادی، جنگ، تحریم و تورم ریسک مالی بیشتر است.
ثبت شرکت در خارج از کشور یکی از موضوعات مطرح در تجارت امروز ماست. در مقاله زیر بیشتر به این موضوع پرداخته ایم.
دیدگاه شما